Zastal 1R
1R – typ wagonów cystern produkowanych w latach 1946–1947 przez fabrykę wagonów Zastal w Zielonej Górze przede wszystkim dla Polskich Kolei Państwowych.
| cysterna | |
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1946–1947 |
| Wymiary | |
| Długość całkowita |
8800 mm |
| Wysokość całkowita |
3670 mm |
| Masa własna |
9150 kg |
| Podwozie | |
| Rozstaw osi |
4500 mm |
| Średnica kół |
1000 mm |
| Nadwozie i załadunek | |
| Długość zbiornika |
6100 mm |
| Średnica zbiornika |
2288 mm |
| Pojemność zbiornika |
24 m³ |
| Granica obciążenia |
22,85 t |
| Rozładunek |
dolny |
| Konstrukcja | |
| Hamulec |
Hik-G lub W-G SAB |
| Prędkość maksymalna |
80 km/h |
Produkcja edytuj
Uruchomienie produkcji seryjnej węglarek na przełomie lat 1945/1946 umożliwiło rozpoczęcie budowy innych rodzajów wagonów towarowych na ich bazie — w pierwszej kolejności dwuosiowych cystern do przewozu benzyny i benzolu. Opisywanym cysternom nadano nazwę 34W, a w późniejszym czasie 1R.
W 1945 roku poznańskie biuro konstrukcyjne dokonało adaptacji dokumentacji znormalizowanej niemieckiej cysterny (Uerdingen).
Konstrukcja edytuj
Cechą charakterystyczną wagonu była całkowicie spawana samonośna konstrukcja, ze stalowym zbiornikiem wykonanym z blach o grubości 6 mm (walczak) i 9 mm (dennice), trwale połączonym z ostoją pojazdu. Zastosowano typową armaturę hamulcową z zaworem dennym, trójnikiem i zaworami bocznymi o średnicy 100 mm.
Eksport edytuj
Pierwsze 7 egzemplarzy wagonu 1R, jeszcze z hamulcem Hik, Zastal wykonał w lipcu 1946 roku (były to pierwsze cysterny wyprodukowane w Polsce po wojnie). W latach 1947–1949 zostały one dostarczone jeszcze na eksport do Belgii, Holandii oraz Albanii.
Odmiany edytuj
Opracowano również inne odmiany konstrukcyjne:
- wagon bez hamulca pneumatycznego (tylko przelotowy przewód główny) – 39W;
- wagon do przewozu smoły z izolacją termiczną i ogrzewaniem parowym, z hamulcem pneumatycznym – 44W;
- wagon do przewozu smoły z izolacją termiczną i ogrzewaniem parowym, bez układu hamulcowego – 45W.
Wycofanie edytuj
Wagony wycofano z eksploatacji w latach 80., aczkolwiek niektóre nadal wykorzystywane były w celach gospodarczych. Aktualnie wagony tego typu można znaleźć w zbiorach Klubu Sympatyków Kolei we Wrocławiu[1]
Przypisy edytuj
- ↑ Nasz tabor [online], KSK WROCŁAW [dostęp 2020-11-12] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Paweł Terczyński: Atlas wagonów towarowych. Poznań: Kolpress, 2011, s. 223. ISBN 978-83-933257-1-9.