Zatoka wieńcowa
Zatoka wieńcowa (łac. sinus coronarius) jest szeroką, krótką żyłą o cienkich ścianach. Położona jest w tylnej części bruzdy wieńcowej i uchodzi do prawego przedsionka serca.

Powstawanie edytuj
Powstaje z zespolenia:
- żyły sercowej wielkiej (łac. vena cordis magna);
- żyły sercowej średniej (łac. vena cordis media);
- żyły sercowej małej (łac. vena cordis parva);
- żyły tylnej komory lewej (łac. vena posterior ventriculi sinistri cordis);
- żyły skośnej przedsionka lewego (łac. vena obliqua atrii sinistri).
Odprowadza ona większość krwi ze ścian serca (ok. 70%).
Bibliografia edytuj
- Gołąb B, Traczyk W: Anatomia i fizjologia człowieka wyd. Ośrodek doradztwa i szkolenia Jaktorów, Łódź 1997
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. III. Warszawa: PZWL, 1993. ISBN 83-200-1628-2.