Zawratowy Żlebżleb opadający z przełęczy Zawrat do Kotła Zmarzłego Stawu Gąsienicowego w Tatrach Wysokich. Właściwie są to dwa żleby, mające wspólny wylot w stożku piargowym zawalającym od południa Zmarzły Staw Gąsienicowy. Oddziela je niska, skalna grzęda opadająca od zachodniego grzbietu Małego Koziego Wierchu. Nie jest pełna, w środkowej części jest przerwana i można przejść z jednego żlebu do drugiego, bez wspinania się na grzędę. Dla odróżnienia główne koryto żlebu, opadające z samego Zawratu, nazwano Starym Zawratem (patrząc od dołu jest po prawej stronie), zaś drugie (lewe) i będące jego odnogą nazwano Nowym Zawratem[1].

Widok z Orlej Perci
Zmarzły Staw, Zawratowy Żleb i Zawrat

Jest to wielki i stromy żleb, zawalony piargami. Prowadzi nim szlak turystyczny z Doliny Gąsienicowej na Zawrat. Trudności przy podejściu są umiarkowane, zwiększają się, gdy skały są mokre. Dawniej szlak prowadził Starym Zawratem, w latach 1894–1895 wybudowano nową ścieżkę zwaną Nowym Zawratem. Ubezpieczona jest klamrami i łańcuchami. Prowadzi w większości grzędą między obydwoma korytami żlebu. W górnej części tej grzędy szlak trawersuje na prawo i prowadzi załupami, pęknięciami skały i strzaskanym kominkiem na zawaloną skalnym rumowiskiem najwyższą część żlebu. We wnęce skalnej ściany naprzeciwko kominka w 1904 r. ksiądz Walenty Gadowski ustawił figurkę Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej o wysokości 1,2 m[2]. Turyści nazwali ją Matką Boską Zawratową[3].

Zawratowy Żleb znajduje się po północnej stronie przełęczy, wiosną długo więc zalega w nim śnieg. Zimą i wiosną, gdy w żlebie zalega śnieg, należy iść dnem Starego Zawratu[2].

W Zawratowym Żlebie rosną rzadkie rośliny górskie, m.in. skalnica karpacka i goryczka przezroczysta[2].

Zawratowy Żleb ma jeszcze jedną odnogę (patrząc od dołu lewą). Jest to żleb Honoratka, zwany też Żydowskim Żlebem, opadający spod Zmarzłej Przełączki Wyżniej[1].

Szlaki turystyczne edytuj

  niebieski szlak znad Czarnego Stawu Zawratowym Żlebem na przełęcz i dalej zboczami Kołowej Czuby do Doliny Pięciu Stawów.

Przypisy edytuj

  1. a b Orla Perć. Mapa 1:5000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005, ISBN 83-87873-42-X.
  2. a b c Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006. ISBN 83-915859-1-3.
  3. Matka Boska Zawratowa [online] [dostęp 2016-03-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-14].
  4. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.