Zbigniew Bernolak
Zbigniew Bernolak (ur. 21 grudnia 1939 w Kiwercach, zm. 17 października 2021 w Chicago[1][2]) – polski muzyk, gitarzysta basowy w zespołach Niebiesko-Czarni, Polanie, Quorum i ABC.
| Data i miejsce urodzenia |
21 grudnia 1939 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
17 października 2021 |
| Instrumenty | |
| Zawód | |
| Powiązania | |
| Zespoły | |
| Karmazyn Niebiesko-Czarni Polanie Quorum ABC | |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie nauczycieli Antoniego (1910–1987) i Ireny z domu Chlebowskiej (1915–2002). Brat Edwarda (ur. 1936), Wiesława i Danuty Lucyny (ur. 1953), śpiewaczki (sopran)[3]. W latach 1953–1954 uczył się w V Liceum Ogólnokształcącym w Gdańsku-Oliwie. W 1958 ukończył Technikum Wychowania Fizycznego w Gdańsku.
Pierwsze jego publiczne występy miały miejsce podczas sobotnich zabaw tanecznych w klubie PPS „Społem” w Gdańsku, podczas których grał na perkusji, a na pianinie jego brat Wiesław. W latach 1956–1958 występował na scenach Trójmiasta w kwartecie dixielandowym (z bratem Wiesławem oraz Janem Szpakowskim, trąbka, i Jerzym Detko, klarnet)[4].
Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej, od 1961 pracował jako kierowca wywrotki, jednocześnie grając amatorsko na kontrabasie, m.in. w gdańskich klubach Rudy Kot i Żak. W 1962 otrzymał propozycję występów w zespole Karmazyn (u boku m.in. Danuty Rinn i Bogdana Czyżewskiego). Kilka miesięcy później otrzymał propozycję gry na gitarze basowej w składzie zespołu Niebiesko-Czarni. W 1965 związał się z grupą Polanie. Po rozwiązaniu w 1968 Polan, w następnych latach grał w zespole akompaniującym Reginie Pisarek, z którą w 1969 zawarł związek małżeński. W 1969 był jeszcze basistą w grupach ABC i Quorum.
W 1972 wyjechał z Reginą Pisarek do USA; rozstali się w 1975. Założył nową rodzinę, grywał w Chicago i pracował w fabryce. W 1978 wrócił do Polski. Po wprowadzeniu stanu wojennego został w Gdańsku taksówkarzem. Podczas XXIII Sopot Festival 1986 wziął udział w koncercie Dinozaurów Polskiego Rocka w sopockiej Operze Leśnej. W 1988 razem z dziećmi wyjechał do RFN, a następnie ponownie do USA, gdzie podjął ponownie pracę w tej samej fabryce. Grywał również w zespołach polonijnych i współpracował z kabaretem Bocian, dla którego tworzył piosenki i teksty[5].
Akompaniował Czesławowi Niemenowi na płycie Sen o Warszawie. 1 maja 2007 wystąpił w Szczecinie w zespole Czerwono-Czarni z okazji 45-lecia zespołu.
Nagrody i wyróżnienia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Zbigniew Bernolak nie żyje. muzyka.interia.pl, 2021-10-18. [dostęp 2021-10-18]. (pol.).
- ↑ Piotr Rodowicz: Maciej Strzelczyk. jazzforum.com.pl, 2021. [dostęp 2021-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-10)]. (pol.).
- ↑ BERNOLAK DANUTA LUCYNA, śpiewaczka operowa – Encyklopedia Gdańska [online], gdansk.gedanopedia.pl [dostęp 2025-01-02].
- ↑ Polski bigbit i nie tylko: Wiesław Bernolak (szkic biogramu) [online], Polski bigbit i nie tylko, 10 sierpnia 2014 [dostęp 2025-01-02].
- ↑ BERNOLAK ZBIGNIEW, muzyk – Encyklopedia Gdańska [online], gdansk.gedanopedia.pl [dostęp 2025-01-02].
- ↑ Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2025-01-02].
Bibliografia
edytuj- BERNOLAK ZBIGNIEW, muzyk – Encyklopedia Gdańska. [dostęp 2018-08-24].