Zbigniew Horodyński
Zbigniew Leon Horodyński herbu Korczak (ur. 19 lutego 1851 w Zbydniowie, zm. 19 czerwca 1930 w Krakowie) – ziemianin, wojskowy, marszałek powiatu tarnobrzeskiego.
| |
 Korczak | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Tekla z Wierzbickich |
| Żona |
Maria z Podleskich |
| Dzieci |
Zofia Skibniewska |
Życiorys edytuj
Po ukończeniu gimnazjum w Krakowie i odbyciu stażu na Politechnice w Pradze studiował we Francji, gdzie ukończył uczelnię wojskową Saint-Cyr. Potem był oficerem kolejno w Galicyjskim Pułku Ułanów Nr 10[1] i Galicyjskim Pułku Ułanów Nr 4[2]; prowadził także kursy jazdy konnej dla kawalerii w austriackich szkołach kadeckich. Awansował na koljne stopnie: kadeta (starszeństwo z 1 listopada 1871)[3], porucznika (starszeństwo z 1 listopada 1872) i nadporucznika.
Po ojcu odziedziczył majątek ziemski Zbydniów w zaborze austriackim. Był także właścicielem majątku Kotowa Wola. Oprócz gospodarstwa prowadził działalność społeczną. Był marszałkiem (prezesem Rady powiatowej) powiatu tarnobrzeskiego (przez 30 lat) i wójtem honorowym w gminie Zbydniów. Członek Towarzystwa Kółek Rolniczych we Lwowie, prezes jego Zarządu Powiatowego w Tarnobrzegu (1914)[4]. Jak pisał Jan Słomka w "Pamiętnikach włościanina": „Dla powiatu szczególnie zasłużony jest Zbigniew Horodyński ze Zbydniowa, długoletni marszałek, który przyczynił się wybitnie do lepszego zagospodarowania i podniesienia powiatu, a nadto odznaczał się wielką szlachetnością i godnością w postępowaniu”.
Przyczynił się do założenia w 1899 r. Powiatowej Kasa Oszczędności, udzielającej długoterminowych pożyczek na inwestycje. Był Horodyński również prezesem i założycielem Okręgowego Towarzystwa Rolniczego. Do końca życia był prezesem rady wyższej Towarzystwa św. Wincentego à Paulo w Krakowie (jego następcą został Edmund Makowski)[5].
Na jego grobie w Zaleszanach, widnieje napis: „Żyłem – Bo chciałeś. Umarłem – Bo musiałem. Zbaw mnie – Bo możesz”.
Rodzina edytuj
Syn Bogusława (1802–1866), powstańca i spiskowca i Zofii Tekli z Wierzbickich (1825–1900). Z małżeństwa z Marią Podleską (1861–1933), córką Wincentego, pułkownika w wojsku austriackim, miał dzieci: Zofię (1884–1949) za Aleksandrem Skibniewskim, Marię (1885–1943) za Stanisławem Kowerskim, Zbigniewa Bogusława (1887-1943) oż. z Zofią Gieczewicz (zob.: Zbigniew Maria Horodyński) i Dominika Antoniego (1889–1915).
Przypisy edytuj
- ↑ Militär-Schematismus 1872 ↓, s. 486.
- ↑ Militär-Schematismus 1877 ↓, s. 447, 496.
- ↑ Militär-Schematismus 1872 ↓, s. 439.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1914, Lwów 1914, s. 1028
- ↑ Maciej Mączyński. Ś. p. Edmund Makowski. „Dzwon Niedzielny”, s. 246, Nr 16 z 19 kwietnia 1931.
Bibliografia edytuj
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1872. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1872. (niem.).
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1877. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1876. (niem.).
- Jan Słomka, "Pamiętniki włościanina", Warszawa 1983, s. 195