Zbyszak Pabiarżyn

białoruski lekarz i polityk

Zbyszak Iwanawicz Pabiarżyn (biał. Збышак Іванавіч Пабяржын, ros. Збышек Иванович Побяржин, Zbyszek Iwanowicz Pobiarżyn; ur. 1 stycznia 1950 w Miorach) – białoruski lekarz i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Zbyszak Pabiarżyn
Збышак Пабяржын
Pełne imię i nazwisko

Zbyszak Iwanawicz Pabiarżyn

Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1950
Miory

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

bezpartyjny, frakcja „Zgoda”

Następca

wybory nie odbyły się

Życiorys edytuj

Młodość i praca edytuj

Urodził się 1 stycznia 1950 roku we wsi Miory, w rejonie miorskim obwodu połockiego Białoruskiej SRR, ZSRR[1]. W 1976 roku[2] ukończył Witebską Państwową Akademię Medyczną. W latach 1976–1977 pracował jako lekarz internista w przychodni zakładowej Mohylewskiego Kombinatu Włókien Syntetycznych. W latach 1977–1996 był ordynatorem Oddziału Reanimacyjno-Anestezjologicznego, zastępcą lekarza naczelnego, ordynatorem Oddziału Zakaźnego w Krzyczewskim Centralnym Szpitalu Rejonowym[2]. W 1995 roku pracował jako lekarz Krzyczewskiego Terytorialnego Zjednoczenia Medycznego[3].

Działalność parlamentarna edytuj

W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z krzyczewskiego okręgu wyborczego nr 170. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[3], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[4]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka[5], a potem zastępcy przewodniczącego[6] Stałej Komisji ds. Ochrony Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu[5]. Był bezpartyjny[3], należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Rzeczypospolitej Polskiej[6]. Poparł dokonaną przez prezydenta kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[7]. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Pracy, Spraw Socjalnych, Ochrony Zdrowia, Kultury Fizycznej i Sportu[2]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[8]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku[9].

Odznaczenia edytuj

Życie prywatne edytuj

Zbyszak Pabiarżyn jest żonaty[2].

Przypisy edytuj

  1. Kto…, s. 201
  2. a b c d e Kto…, s. 202
  3. a b c Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, зарэгістраваных 19 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (biał.).
  4. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  5. a b С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №40-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2020-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (ros.).
  6. a b С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-29)]. (ros.).
  7. А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  8. М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).
  9. В. Попов: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 21 ноября 2000 г. №5-П2/I. pravo.levonevsky.org, 2000-11-21. [dostęp 2020-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-18)]. (ros.).

Bibliografia edytuj

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.