Zdziarska Przełęcz
Zdziarska Przełęcz (słow. Pod Príslopom) – przełęcz oddzielająca Tatry (a dokładniej Długi Wierch, ok. 1128 m w Tatrach Bielskich) od Magury Spiskiej (a dokładniej szczytu Przysłop, 1214 m). Władysław Cywiński podaje jej wysokość 1077[1], mapa Polkartu 1081 m[2]. Zachodnie, porośnięte lasem stoki przełęczy opadają do Doliny Goliasowskiej, spod przełęczy spływa nimi Goliasowski Potok (dopływ Jaworowego Potoku), ze stoków wschodnich, opadających do Doliny Średnicy spływa potok Średnica (dopływ Bielskiego Potoku)[1].
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
1077 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°16′43″N 20°12′27″E/49,278611 20,207500 |
Dawniej nazywana była również Żarską Przełęczą (słow. Ždiarskie sedlo, Pod Príslopom, Príslopské sedlo, niem. Ždjarer Pass, Prisloppass, dawniej Tsarer-Pass, węg. Zári-szoros, Prislop-hágó). Zdziarska Przełęcz dzieli Rów Podtatrzański na 2 odcinki: Rów Podspadzki po zachodniej stronie jej podnóży i Rów Zdziarski po wschodniej stronie jej podnóży[3].
Zdziarska Przełęcz to szerokie siodło przez które przebiega Droga Wolności na odcinku pomiędzy Podspadami a Zdziarem. Niektórzy za granicę między Tatrami a Magurą Spiską uważają nie Zdziarską Przełęcz, lecz położone nieco na południe od niej Podspadzkie Siodło[4].
Z przełęczy ciekawy widok na Tatry Bielskie[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-015-6.
- ↑ Tatry Wysokie i Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa, Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06, ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ a b Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Północna granica Tatr. [dostęp 2010-12-06].