Zdzisław Tobiasz
Zdzisław Tobiasz (ur. 13 maja 1926 w Nowych Miedzach) – polski aktor teatralny, telewizyjny, radiowy i filmowy, reżyser teatralny. Użyczył głosu postaci Soamesa Forsyte’a w polskiej wersji językowej serialu BBC Two Saga rodu Forsyte’ów (TVP 1970), a rola ta przeszła do historii polskiego dubbingu jako największe osiągnięcie w tej dziedzinie filmowej[1]. Stał się rozpoznawalny dzięki roli majora Wołczyka w serialu kryminalnym 07 zgłoś się (1976–1987)[2]. Grał i reżyserował w Teatrze Telewizji.
| Data i miejsce urodzenia |
13 maja 1926 |
|---|---|
| Zawód |
aktor, reżyser teatralny |
| Lata aktywności |
1949–1997 |
| Odznaczenia | |
     
| |
KarieraEdytuj
Po II wojnie światowej zamieszkał w Łodzi. W 1947 zdał maturę. Kiedy w gazecie przeczytał o zapisach do szkoły teatralnej, wkrótce zdał egzaminy i został przyjęty do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Łodzi na wydział aktorski[1]. Studiował także pod kierunkiem Leona Schillera, za którym wraz z innymi studentami z rocznika przeniósł się do Warszawy. W 1949 zadebiutował na scenie warszawskiego Teatru Placówka, filii łódzkiego Teatru Wojska Polskiego[1] jako Antonelo w Psie ogrodnika Lope de Vegi. W 1951 ukończył studia na wydziale aktorskim warszawskiej PWST[3].
W latach 1950–1951 występował w Państwowych Teatrach Dramatycznych w Szczecinie, gdzie w latach 1960–1961 wyreżyserował pięć przedstawień. W 1951 otrzymał angaż w warszawskim Teatrze Ateneum, z którym związał się w latach 1951–1957 i 1961–1991. Był też aktorem Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie (1957–1958) i Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1958–1960).
Wykładowca warszawskiej PWST (1951–1955) i łódzkiej PWSFTViT (1975–1995).
FilmografiaEdytuj
- 1962: Ludzie z pociągu – strażnik kolejowy
- 1962: Gangsterzy i filantropi – nieuprzejmy kelner
- 1965: Życie raz jeszcze – kolejarz
- 1971: Agent nr 1 – major RN dowódca i koordynator akcji J. Iwanowa
- 1974: Jutro – Jozue
- 1976–1987: 07 zgłoś się – major Wołczyk w odc. 1-6, 8, 10–17, 19–20
- 1980: Zatrzymać czas – głos lektora
- 1982: Dolina Issy – aktor „oficer niemiecki” na planie filmu
- 1985: Przyłbice i kaptury – głos kanonika Dunina, wuja Uny
- 1987: Krótki film o zabijaniu – sędzia
- 1988: Dekalog V – sędzia
- 1989: Kanclerz – medyk Blandrata (odc. 1 i 2)
DubbingEdytuj
- 1995: Niekończąca się opowieść III: Ucieczka z krainy Fantazji
- 1992–1996: Kroniki młodego Indiany Jonesa
- 1987–1988: Babar
- 1986: Piotr Wielki
- 1985: Asterix kontra Cezar – Juliusz Cezar (pierwsza wersja dubbingu)
- 1980: Pies, który śpiewał
- 1976: Dwanaście prac Asteriksa – Juliusz Cezar (pierwsza wersja dubbingu)
- 1976: Pogoda dla bogaczy
- 1971: Królowa Elżbieta – William Cecil
- 1983: Straszydła – burmistrz
- 1967: Saga rodu Forsyte’ów – Soames Forsyte
- 1963: Ikaria XB 1
- 1960: Wehikuł czasu
- 1956: Dwunastu gniewnych ludzi – ławnik #4
OdznaczeniaEdytuj
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1988)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979)
- Złoty Krzyż Zasługi (1974)
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)
- Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1977)
- Odznaka Honorowa m.st. Warszawy (1977)
- Złoty Mikrofon (1991)
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c Zdzisław Tobiasz Biografia (1926-) (pol.). Dziennik teatralny. [dostęp 2020-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-17)].
- ↑ Retro (pol.). Facebook. [dostęp 2020-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-17)].
- ↑ Zdzisław Tobiasz (pol.). Wirtualna Polska. [dostęp 2020-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-18)].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Zdzisław Tobiasz w bazie IMDb (ang.)
- Zdzisław Tobiasz w bazie Filmweb
- Zdzisław Tobiasz w bazie filmpolski.pl
- Zdzisław Tobiasz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09].
- Zdzisław Tobiasz na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Zdzisław Tobiasz w bazie Discogs.com (ang.)
- Zdzisław Tobiasz na zdjęciach w bibliotece Polona