Zespół dworski w Korabnikach

Zespół dworski w Korabnikachdwór znajdujący się w powiecie krakowskim, w gminie Skawina, w Skawinie.

Zespół dworski w Korabnikach
Symbol zabytku nr rej. A-466 z 18.01.1982[1]
Ilustracja
Dwór w Skawinie-Korabnikach
Państwo

 Polska

Miejscowość

Skawina (Korabniki)

Typ budynku

dwór

Kondygnacje

2

Ukończenie budowy

poł XVI w.

Pierwszy właściciel

Piotr Korytko

Położenie na mapie Skawiny
Mapa konturowa Skawiny, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Korabnikach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Korabnikach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Korabnikach”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Korabnikach”
Położenie na mapie gminy Skawina
Mapa konturowa gminy Skawina, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Korabnikach”
Ziemia49°58′24,08″N 19°51′29,02″E/49,973356 19,858061

Obiekt w skład którego wchodzi: dwór, park, spichlerz, stodoła, stajnie oraz młyn, został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Historia edytuj

 
Stajnie

Dwór wybudowany prawdopodobnie w połowie XVI w. dla Piotra Korytki herbu Jelita, łożnego królowej. W 1585 właścicielem Korabnik był Andrzej Sapieha, następnie od połowy XVII w. rodzina Waxmanów. W 1855 majątek był współwłasnością lub dzielił się na trzy części: Jakuba Starowieyskiego, Apolonii Milewskiej i Michała Waxmana. W latach 80. XIX w. posiadłość zakupił Edward Brudzewski i z jego inicjatywy budynek został powiększony o część wschodnią. W późnych latach 20. XX w. właścicielem był Bolesław Miączyński.

Architektura edytuj

Pierwotny dwór wieżowy, czyli kamienica, wybudowany został na planie zbliżonym do kwadratu. Na parterze cztery przesklepione kolebkowo pomieszczenia, na piętrze cztery pokoje. Podczas dobudowy wschodniej części w latach 80. XIX w. dawny dom został stylistycznie ujednolicony z nową częścią. Nakryty dachem łamanym z okapami. W otoczeniu zadbany park.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj