Ziemia sieradzka
Ten artykuł od 2019-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Ziemia sieradzka (łac. terra Siradiae) – region historyczny i geograficzny, a także jednostka terytorialna dawnej Polski. Leży między rzeką Wartą a Pilicą.
| |||
![]() | |||
Państwa | |||
---|---|---|---|
Stolica | |||
Ważniejsze miejscowości |
Historia Edytuj
Ziemia sieradzka od czasów najdawniejszych była zamieszkiwana przez różne plemiona. Kazimierz Tymieniecki wiąże ją z Wiercanami[1], co pozwalałoby na określanie tej części kraju mianem „Warcja” lub „Wiercza”.
W latach 1305–1306 Władysław I Łokietek, jeszcze przed śmiercią czeskiego Wacława III, opanował wraz z Małopolską, Kujawami i cząstką Wielkopolski także dzielnice łęczycką i sieradzką, które weszły w skład zasadniczego zrębu odbudowywanego państwa polskiego. Od tego czasu dzielnice te zaczęły zmieniać swój charakter, co przejawiało się również w sposobie ich określania. Zaczyna zanikać dotychczasowa nazwa „księstwa”, a w to miejsce zaczyna się używać terminu „ziemia”.
Początkowo terminów tych używano wymiennie. S. Zajączkowski przywołuje przykład przywilejów Łokietka z lat 1296 i 1308 dla klasztoru w Sulejowie, gdzie są wymienione wsie „in ducatu Syradie” (w księstwie sieradzkim). Jednakże w innych dokumentach, tak książęcych, jak i biskupich, z lat 1296, 1298, 1314 i 1331 występuje określenie „terra”. Staje się ono wkrótce częścią składowa tytulatury Łokietka, którego kancelaria jednak, nawet już po koronacji w 1320 r., w wydawanych dokumentach używała preambuły następującej treści: „Rex Poloniae, nec non terrarum Cracoviae, Sandomiriae, Lanciciae, Cujaviae, Siradiaeque dux”. Stopniowe zanikanie określenia „księstwo” i coraz częstsze pojawianie się terminu „ziemia” wskazują na coraz większą integrację państwa, które dawne udzielne księstwa zaczęło traktować jako części składowe swego terytorium. W XV w. dawne księstwa dzielnicowe, nad którymi w imieniu króla władał wojewoda, nazwano województwami, natomiast mniejsze nazywano w dalszym ciągu ziemiami, np. dotyczyło to ziemi wieluńskiej, która ok. 1420 r. weszła w zależność od wojewody sieradzkiego.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości ziemie te znalazły się na obszarze województwa łódzkiego i kieleckiego. 1 września 1939 roku, kiedy to rozpoczął się atak na Polskę przez III Rzesze, został zbombardowany nieodległy Wieluń oraz zajęty obszar pomiędzy granicą niemiecką, a rzeką Wartą. Ostatecznie ziemie te znalazły się częściowo w Generalnym Gubernatorstwie, a częściowo w zasięgu administracji III Rzeszy Niemieckiej.
Obecnie większość historycznej Ziemi Sieradzkiej wchodzi w skład województwa łódzkiego, a niewielka jej część do województwa wielkopolskiego i śląskiego.
Miasta ziemi sieradzkiej Edytuj
W ziemi sieradzkiej leżą następujące miasta:
Lp. | Miasto | Liczba mieszkańców[2] | Dawny powiat[3] | Obecne województwo |
---|---|---|---|---|
1. | Łódź[a] | 664 860 | szadkowski | łódzkie |
2. | Piotrków Trybunalski | 68 270 | piotrkowski | łódzkie |
3. | Pabianice | 62 238 | szadkowski | łódzkie |
4. | Tomaszów Mazowiecki[b] | 58 796 | piotrkowski | łódzkie |
5. | Bełchatów | 53 718 | piotrkowski | łódzkie |
6. | Radomsko | 43 958 | radomszczański | łódzkie |
7. | Sieradz | 39 641 | sieradzki | łódzkie |
8. | Zduńska Wola | 39 434 | szadkowski | łódzkie |
9. | Turek | 25 169 | sieradzki | wielkopolskie |
10. | Łask | 16 385 | szadkowski | łódzkie |
11. | Zelów | 7217 | szadkowski | łódzkie |
12. | Tuszyn | 7179 | piotrkowski | łódzkie |
13. | Pajęczno | 6473 | radomszczański | łódzkie |
14. | Sulejów | 5995 | piotrkowski | łódzkie |
15. | Koniecpol | 5507 | radomszczański | śląskie |
16. | Rzgów[c] | 3445 | piotrkowski | łódzkie |
17. | Złoczew | 3407 | sieradzki | łódzkie |
18. | Przedbórz[d] | 3288 | radomszczański | łódzkie |
19. | Warta | 3021 | sieradzki | łódzkie |
20. | Uniejów | 2930 | szadkowski | łódzkie |
21. | Kamieńsk | 2407 | radomszczański | łódzkie |
22. | Wolbórz | 2263 | piotrkowski | łódzkie |
23. | Błaszki | 2044 | sieradzki | łódzkie |
24. | Szadek | 1801 | szadkowski | łódzkie |
25. | Rozprza | 1680[7] | piotrkowski | łódzkie |
26. | Lutomiersk | 1569 | szadkowski | łódzkie |
27. | Dobra | 1341 | sieradzki | wielkopolskie |
Galeria Edytuj
-
Rynek w Sieradzu
-
Klasztor bernardynów w Warcie
-
Rynek w Warcie
-
Romańska fasada w opactwie
-
Kościół gotycki w Szadku
Zobacz też Edytuj
Uwagi Edytuj
- ↑ Do ziemi sieradzkiej należy południowo-zachodni obszar Łodzi, zawierający części miasta Chocianowice, Łaskowice i Ruda Pabianicka[3][4].
- ↑ Do ziemi sieradzkiej należy obszar Tomaszowa Mazowieckiego położony na południe od Wolbórki i na zachód od Pilicy, zawierający części miasta Bocian, Brzóstówka, Duże Nagórzyce, Józefów, Karpaty, Laski, Małe Nagórzyce, Nagórzyce, Nowy Port, Podgórze, Rolandówka, Wola-Wiaderno i Zapiecek[3][4].
- ↑ Do ziemi sieradzkiej należy obszar Rzgowa położony na południe od Neru[3][4][5].
- ↑ Do ziemi sieradzkiej należy obszar Przedborza położony na zachód od Pilicy, zawierający części miasta Chałupki, Kępa i Widoma[4][6].
Przypisy Edytuj
- ↑ Tymieniecki K. 1954-1956. Kim byli Uerizane Geografa Bawarskiego?. Slavia Antiqua 5: 84-102
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2022 roku. stat.gov.pl, 2022-12-07. [dostęp 2023-01-01]. (pol.).
- ↑ a b c d Atlas historyczny Polski. Mapy szczegółowe XVI wieku. Henryk Rutkowski (red.). T. 5: Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2: Komentarz, indeksy. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, 1998. ISBN 83-86301-75-9. [dostęp 2023-01-01]. (pol.).
- ↑ a b c d Geoportal krajowy. mapy.geoportal.gov.pl. [dostęp 2023-01-01]. (pol.).
- ↑ Jan Korytkowski: Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych. T. 3. Gniezno: Drukarnia J. B. Langiego, 1883, s. 238. OCLC 721861647. [dostęp 2023-01-06]. (pol.).
- ↑ Paweł Grabalski: Zamek królewski w Przedborzu. przedborz.com.pl, 2011-08-30. [dostęp 2023-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ Wieś Rozprza w liczbach. polskawliczbach.pl. [dostęp 2023-01-01]. (pol.).