Ziemowit Fedecki
Ziemowit Fedecki (ur. 24 września 1923 w Lebiodzie na Białorusi, zm. 8 stycznia 2009 w Warszawie) – polski slawista i tłumacz literatury rosyjskiej, białoruskiej i francuskiej.
autor Zbigniew Kresowaty
Życiorys
edytujPodczas okupacji niemieckiej pomagał w ratowaniu ludności żydowskiej[1]. W latach 1948–1950 kierownik redakcji literatury rosyjskiej w Wydawnictwie Czytelnik. W 1954 był współzałożycielem STS[1], dla którego pisywał teksty kabaretowe i rewiowe. Od 1950 stały współpracownik miesięcznika Twórczośćoraz attaché kulturalny ambasady polskiej w Rosji. Fedecki był tłumaczem utworów rosyjskiej prozy i poezji, m.in. utworów: Aleksandra Kuprina, Jurija Tynianowa, Michaiła Bułhakowa, Jurija Trifonowa, Nikołaja Zabołockiego, Sergiusza Jesienina, Włodzimierza Wysockiego, Mariny Cwietajewej, Izaaka Babla, Borysa Pasternaka i Bronisławy Wajs „Papuszy”. Fedecki był długoletnim przyjacielem Edwarda Stachury, którego wiersze wielokrotnie publikował w „Twórczości”. Śladem tej przyjaźni jest pozostawiona przez poetę korespondencja[2].
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 261-1-15)[3].
Nagrody
edytujLinki zewnętrzne
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c Ziemowit Fedecki nie żyje
- ↑ Edward Stachura, Listy z archiwum Ziemowita Fedeckiego, opracował, wstępem i przypisami opatrzył Jakub Beczek, "Twórczość" 2015, nr 8.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: FEDECCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2025-03-28].
- ↑ Laureaci Nagród ZAiKS-u [online], zaiks.org.pl [dostęp 2025-03-28].