Znak Zorro (film 1940)

Znak Zorro (ang. The Mark of Zorro) – amerykański film przygodowy płaszcza i szpady z 1940 roku w reżyserii Roubena Mamouliana na podst. powieści The Curse of Capistrano Johnstona McCulleya. Remake filmu pod tym samym tytułem Freda Niblo z 1920 roku.

Znak Zorro
The Mark of Zorro
Ilustracja
Gatunek

przygodowy

Data premiery

1 listopada 1940
1947[1] (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski, hiszpański

Czas trwania

94 min

Reżyseria

Rouben Mamoulian

Scenariusz

John Taintor Foote
Garrett Fort
Bess Meredyth

Główne role

Tyrone Power
Linda Darnell
J. Edward Bromberg
Gale Sondergaard
Basil Rathbone
Montagu Love

Muzyka

Alfred Newman

Zdjęcia

Arthur C. Miller

Scenografia

Richard Day
Joseph C. Wright

Kostiumy

Travis Banton

Montaż

Robert Bischoff

Produkcja

Darryl F. Zanuck
Raymond Griffith

Wytwórnia

20th Century Fox

Dystrybucja

20th Century Fox
Przedsiębiorstwo Państwowe Film Polski[2]

Budżet

1 mln USD

Przychody brutto

2 mln USD

W 2009 roku został wprowadzony do Narodowego Rejestru Filmowego Stanów Zjednoczonych jako film „znaczący kulturowo, historycznie bądź estetycznie”[3].

Opis fabuły

edytuj

Hiszpania, wczesny XIX wiek. Ze studiów militarnych w Madrycie do rodzinnego domu w Los Angeles powraca Diego Vega. Na miejscu dowiaduje się, że jego ojciec – poważany ziemianin don Alejandro Vega stracił stanowisko alkada na rzecz don Luisa Quintery, który terroryzuje miejscową ludność. Jego prawą ręką jest wojskowy kapitan Esteban Pasquale, który z podwładnymi żołnierzami bezwzględnie egzekwuje prawo. Don Alejandro jest namawiany do zorganizowania buntu, jednak wie że nie ma szans przeciw garnizonom wyszkolonych żołnierzy.

Gdy żołnierze obwieszczają nowe rozporządzenie alkada, pojawia się zamaskowany jeździec w czarnym stroju nazywający siebie Zorro. Atakuje on żołnierzy, jak i samego Quinterę i jego żonę Inez. Po swych czynach zostawia swój znak – literę „Z” wyciętą szpadą. Nocą Zorro zakrada się do Quintery domagając się od niego dymisji i uczynienia don Alejandra następcą oraz wyjazd do Hiszpanii. Pasquale dowiaduje się o zajściu i wnioskuje, że Zorro musi być caballero. Wymusza też na Quinterze rezygnację z planów dymisji, gdyż zyskuje korzyści majątkowe dzięki alkadowi.

Zorro chroni się w klasztorze. Okazuje się być nim Diego, który postanowił walczyć z tyranią i by odciągać od siebie podejrzenia udaje oderwanego od rzeczywistości i rozpieszczonego szlachcica. Przebrany za mnicha widzi modlącą się bratanicę alkada – Lolitę, która wcześniej wpadła mu w oko. Lolita dostrzega wystającą szpadę z habitu, ale nie zdradza Diega przed śledzącymi żołnierzami. W końcu Diego już jako Zorro gubi pościg wskakując z koniem do rzeki. Nagroda za głowę Zorro wzrasta. Po udaremnieniu poboru podatków Diego skrywa się w misji ojca Felipe. Ten zarzuca Diego tchórzostwo i zachwala Zorro za samotną walkę z terrorem władzy. Diego ujawnia kim jest i przekazuje ojcu Felipe skradzione kosztowności celem przekazania peonom.

Później Diego zostaje zaproszony przez Inez na konny spacer, gdzie wyjawia mu chęć rozstania z mężem inspirowaną przez Pasquale’a. Tymczasem Pasquale sugeruje małżeństwo Diego i Lolity, by zdławić opór caballeros pod wodzą don Alejandra i ograniczyć działania współpracującego z nim Zorro. Państwo Vega odrzucają propozycję mariażu. Jednak Diego odwiedza Quinterów, gdzie robi złe wrażenie na Lolicie. Otrzymuje mimo to błogosławieństwie jej stryja. Na osobności Diego wyznaje Lolicie, że to on jest Zorro i jego miłość do niej jest prawdziwa. Wieści o planowanym małżeństwie wzbudzają dezaprobatę jego ojca.

Ludzie rozpoczynają bunt, gdy sierżant Gonzales batoży księdza za odmowę zapłacenia podatku. W odwecie Zorro porywa Gonzalesa i bije go prawie na śmierć. Pasquale odwiedza ojca Felipe’a i odkrywa kosztowności skradzione przez Zorro. Felipe ma za to zostać powieszony. Lolita informuje o tym Diego. Jako Zorro pustoszy piwnicę coraz bardziej przerażonego Quintery, który decyduje się ustąpić z urzędu w obecności Diego. Przeszkadza w tym Pasquale, który wyzywa Diega na pojedynek na szpady. Diego ujawniający nadzwyczajne zdolności szermierskie zabija Pasquale’a. Quintero domyśla się, że Diego to Zorro i aresztuje go.

Wszyscy caballeros zostają zaprowadzeni do rezydencji alkada, by być świadkiem egzekucji Diega. Ten jednak sprytnie uwalnia siebie i ojca Felipe’a, a następnie prowadzi caballeros i peonów przeciw alkadowi i żołnierzom. W końcu udaje im się obalić Quinterę i wygnać do Hiszpanii, a don Alejandro zostaje nowym alkadem. Diego zdobywa serce Lolity.

Obsada

edytuj

Odniesienia w kulturze popularnej

edytuj
  • W mitologii Batmana Znak Zorro jest ustanowiony jako film, z którego małoletni Bruce Wayne wracał z kina z rodzicami chwilę przed tym jak zostali zamordowani[4].
  • W komiksie DC Comics Blades Jamesa Robinsona i Tima Sale’a superzłoczyńca Cavalier ma w swej kryjówce plakat Znaku Zorro[5].
  • Film doczekał się w 1981 roku parodystycznej kontynuacji pt. Zorro, ostrze szpady. W role Zorro i jego zniewieściałego brata-bliźniaka wcielił się George Hamilton.

Przypisy

edytuj
  1. Dariusz Szymański: Filmy amerykańskie rozpowszechniane w polskich kinach w latach 1944-1989 (układ chronologiczny). Na ekranach PRL-u. [dostęp 2021-12-21]. (pol.).
  2. Znak Zorro. Gapla. [dostęp 2019-08-10].
  3. 25 new titles added to National Film Registry. Yahoo News, 2009-12-30. [dostęp 2023-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-06)]. (ang.).
  4. Brian Cronin: When Did ‘Mark of Zorro’ Become Part of Batman’s Origin?. CBR.com, 2019-01-10. [dostęp 2022-01-24]. (ang.).
  5. I.M. Baytor: The Mark of Zorro. Gotham Calling, 2022-01-24. [dostęp 2015-08-20]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj