Zofia Rabcewicz
Zofia Maria Rabcewicz (ur. 7 października 1870 w Wilnie, zm. 3 września 1947 w Milanówku) – polska pianistka; juror Międzynarodowych Konkursów Pianistycznych im. Fryderyka Chopina w latach 1927, 1932 i 1937.
 Zofia Rabcewicz („Žofie z Poznańských”) w Pradze w 1892 | |
| Imię i nazwisko |
Zofia Maria Rabcewicz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 października 1870 |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
3 września 1947 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
1891–1947 |
| Wydawnictwo |
Odeon, Muza |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodziła się w rodzinie Kazimierza Poznańskiego i Amilii z Kellerów. Była siostrą babki ze strony ojca aktorki Aliny Janowskiej[1]. Krzysztof Logan Tomaszewski jest prawnukiem pianistki ze strony matki Zofii[2]. Edukacje muzyczną rozpoczęła w 1877 roku w Konserwatorium Rosyjskiego Cesarskiego Towarzystwa Muzycznego u Iosifa Borowki w Petersburgu. Od 1884 była uczennicą Antona Rubinsteina. Naukę zakończyła 31 maja 1890 grając na dyplomowym koncercie Koncert d-moll Rubinsteina. Za ten występ została wyróżniona i nagrodzona dwoma fortepianami. W 1891 odbyła tournée po Rosji, Niemczech i Austrii zbierając entuzjastyczne recenzje.
W 1918 osiadła na stałe w Warszawie, gdzie występowała z recitalami chopinowskimi, brała udział w koncertach symfonicznych i kameralnych ze skrzypkami i wiolonczelistami. Od 1921 występowała w Polskim Radio, a w 1922 zadebiutowała w Warszawie odnosząc wielkie sukcesy. W latach 1893–1918 występowała tylko sporadycznie. W czasie I wojny światowej dawała charytatywne koncerty na rzecz polskich rodzin. W latach 1922–1928 uczyła w Konserwatorium Warszawskim oraz w Szkole Umuzykalniającej Wysockich. Jej uczniami byli między innymi Tomasz Kiesewetter, Maria Strakacz i Stanisław Chojecki. W latach 1927, 1932 i 1937 była jurorką Międzynarodowych Konkursów Pianistycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
Połączenie fenomenalnej pamięci artystki z jej wspaniałą techniką pianistyczną pozwalało jej wykonać natychmiast kilkadziesiąt utworów. Jej repertuar obejmował niemalże wszystkie dzieła Chopina i Schumanna, większość sonat Beethovena oraz kompozycje Couperina, Rameau, Scarlattiego, Bacha, Haydna, Mozarta, Schuberta, Liszta, Brahmsa, Francka, Ladowa, Rachmaninowa, Skriabina, d’Alberta, Clementiego, Fielda i innych. Propagowała dzieła Stanisława Moniuszki, Michała Kleofasa Ogińskiego, Aleksandra Zarzyckiego, Zygmunta Noskowskiego, Ignacego Jana Paderewskiego, Franciszka Brzezińskiego, Henryka Melcera, Karola Szymanowskiego, Juliusza Zarębskiego i Ludomira Różyckiego.
Okupację spędziła w Warszawie, gdzie dała ok. 60 koncertów konspiracyjnych. W 1946 była gwiazdą pierwszego Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach-Zdroju[3]. Ostatni jej występ odbył się 2 lipca 1947 i był to był recital chopinowski w Polskim Radiu.
Życie prywatne edytuj
Jej mężem był Jerzy Rabcewicz (1864–1930). Pobrali się w 1893, mieli pięcioro dzieci.
Zofia Rabcewicz wraz z mężem spoczywa w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 237-4-9,10)[4][5].
Postanowieniem prezydenta Bolesława Bieruta z 6 września 1947 pośmiertnie została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6].
Dyskografia[7] edytuj
- Ballada F-dur op. 38 F. Chopina, Odeon, 1932
- Ballada F-dur op. 38 F. Chopina, Muza 1932
- Mazurek C-dur op. 56 nr 2 F. Chopina, Odeon, 1932
- Mazurek cis-moll op. 63.3 F. Chopina, Odeon, 1932
- Walc cis-moll op. 64.2 F. Chopina, Odeon, 1932
Przypisy edytuj
- ↑ Dominika Kaszuba: Alina Janowska - aktorka? nie, tancerka!. 2011-05-11. [dostęp 2011-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-16)].
- ↑ Notka biograficzna w Zaproszeniu na wernisaż wystawy pt. Prowincja Jest Piękna – Świat Który Odchodzi. [dostęp 2013-01-25].
- ↑ Międzynarodowy Festiwal Chopinowski w Dusznikach-Zdroju. [dostęp 2009-05-24]. (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: EUGENJUSZ RABCEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-08-06].
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 125, poz. 791 „za wybitną i długoletnią działalność artystyczną”.
- ↑ Zofia Rabcewicz - dyskografia. [dostęp 2009-05-24].
Bibliografia edytuj
- Zofia Rabcewicz - biografia. [dostęp 2013-01-25].