Zoran Mamić
 |
Treść tego artykułu może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Zoran Mamić, (ur. 30 sierpnia 1971 w Bjelovarze) – chorwacki piłkarz, występujący na pozycji środkowego obrońcy lub też środkowego defensywnego pomocnika. Jego atrybuty fizyczne to 190 cm i 83 kg. Zna 2 języki, chorwacki i niemiecki. Po zakończeniu kariery został trenerem piłkarskim.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
30 sierpnia 1971 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pozycja |
obrońca/pomocnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera klubowa edytuj
Swoją profesjonalną karierę Zoran Mamić zaczął w sezonie 1989–1990 w barwach klubu, z którym był związany od lat juniorskich, czyli w Dinamie Zagrzeb. W debiutanckim sezonie wystąpił w jednym meczu ligowym, debiutując w pierwszej lidze jugosłowiańskiej w spotkaniu przeciwko Budućnosti Titograd wygranym przez Dinamo 1:0. Dinamo w tym sezonie wywalczyło wicemistrzostwo Jugosławii. W kolejnym sezonie Dinamo po raz drugi z rzędu zdobyło tytuł wicemistrzowski. W przerwie pomiędzy rundami, Mamić przeniósł się do serbskiego zespołu FK Zemun. Tam był podstawowym zawodnikiem pierwszego składu, gdzie wystąpił w 22 meczach, strzelając 1 gola w meczu przeciwko Zeljeznicarowi Sarajewo. Zemun zajęło 9. miejsce w lidze, a sam zawodnik był wyróżniająca się postacią zespołu. Sezon 1991/1992 był mniej udany dla jego klubu, ponieważ Zemun zajęło 4. miejsce, a sam Mamić wystąpił w 20 meczach swojego zespołu, nie pokonując ani razu bramkarza rywali. W nowym sezonie 1992/1993 Mamić wrócił do ojczyzny, gdzie zaczął występy w nowej lidze chorwackiej, gdzie został kupiony przez reaktywowany przedwojenny klub HAŠK-Građanski Zagrzeb. W klubie wywalczył swoje pierwsze mistrzostwo ligi oraz wystąpił w finale Pucharu Chorwacji, gdzie rozegrano dwumecz z Hajdukiem Split. W Splicie Dinamo przegrało 1:4, a na Maksimirze triumfowało 2:1 i było to za mało, żeby zwyciężyć tę batalię. Mamić wystąpił w 19 meczach, strzelając 2 gole. Sezon 1993/1994 to dopiero 3. miejsce Dinama, które przegrało walkę o mistrzostwo nie tylko z Hajdukiem ale i z lokalnym rywalem, NK Zagreb. Wszelkie niepowodzenia odbili sobie zdobyciem Pucharu Chorwacji, w którym pokonali NK Rijekę 2:0 i 0:1. Mamić zagrał w 15 meczach "niebieskich" i strzelił 3 bramki. Sezon 1994/1995 był już dla Croatii bardziej udany mimo że nie zdobyła oczekiwanego przez fanów i przez fachowców mistrzostwa. Zdobyła wicemistrzostwo kraju i zakwalifikowała się do Pucharu Zdobywców Pucharów, gdzie Croatia odpadła w pierwszej rundzie z francuskim AJ Auxerre wygrywając pierwszy mecz 3:1, by w rewanżu polec 0:3. Mamić uczestniczył w grze 16 razy, strzelając 2 gole. Sezon 1995/1996 zaowocował w zdobycie przez Croatię mistrzostwa, a także Pucharu Chorwacji, który zdobyła po pokonaniu zespołu NK Varteks dwukrotnie 2:0 i 1:0. Mamić, który rywalizował o miejsce w składzie z Igorem Cvitanoviciem, Zvonimirem Soldo czy Dario Simiciem, wygrał rywalizację i zdobył zaufanie trenera, ponieważ wystąpił w 26 meczach zespołu oraz strzelił 5 goli. W następnym sezonie już jako gwiazda ligi chorwackiej przeniósł się do niemieckiego zespołu VfL Bochum, który spisywał się naprawdę dobrze i zajął 5. miejsce w lidze, gdzie razem ze swoim rodakiem, Filipem Tapaloviciem tworzyli znakomity blok defensywny. Mamić wystąpił w 23 meczach drużyny, strzelając 1 gola. Swoje premierowe trafenie w Bundeslidze zaliczył 21 sierpnia w meczu z Hamburger SV, który Bochum wygrało 3:1, a Zoran zdobył bramkę na 2:0. Sezon 1997/1998 nie był już tak udany dla zespołu z Bochum, który zajął dopiero 12. miejsce oraz bardzo szybko odpadł w Pucharze Niemiec. Dobrze spisywał się Mamić, który wystąpił w 22 meczach swojej ekipy i strzelił 3 gole. Zauważyli to działacze Bayeru 04 Leverkusen, którzy na początku sezonu 1998/1999 ściągnęli Mamicia na BayArena. Tu Mamić spisywał się znakomicie i znacznie przyczynił się do zdobycia przez Bayer wicemistrzostwa Niemiec. Wystąpił tylko w 8 meczach, ale w trakcie sezonu doznał poważnej kontuzji i nie mógł kontynuować gry. Sezon 1999/2000 nie był niestety dla Mamicia bardziej udany, bowiem wystąpił tylko w 7 meczach zespołu, nie zdobywając żadnego gola. Wywalczył jednak wicemistrzostwo Niemiec, a tylko gorszy stosunek goli dzielił Bayer od mistrzostwa Niemiec. Na pocieszenie, Bayer awansował do Ligi Mistrzów. Tam natrafili na grupę z S.S. Lazio, Dynamem Kijów oraz słoweńskim NK Maribor. Bayer niespodziewanie uplasował się na dopiero trzecim miejscu w grupie i występował tylko w Pucharze UEFA, gdzie już w pierwszej fazie swych występował zostali pokonani przez włoski zespół Udinese Calcio, którzy wygrali 2:2 i 3:2 po dogrywce. Sam Mamić utracił miejsce w składzie Bayeru na rzecz takich graczy jak Carsten Ramelow, Robert Kovač czy Jens Nowotny i opuścił Leverkusen. Sezon 2000/2001 rozpoczął ponownie w VFL Bochum, jednak był to sezon fatalny dla zawodnika, bowiem Bochum zajęło ostatnie miejsce w lidze i zostało relegowane do 2 Bundesligi. W dodatku, Mamić nie mógł się porozumieć z innymi zawodnikami zespołu, m.in. z Marijo Mariciem i opuścił Bochum. Mamić wystąpił w 22 meczach, nie zdobył żadnego gola. Sezon 2001/2002 rozpoczął w klubie II ligi niemieckiej, SpVgg Greuther Fürth, gdzie występował ze swoim rodakiem Marijanem Buljatem, który jednak nie pojawił się na boisku ani razu. Greuther Fürth zajęło 5. miejsce w lidze, a sam Mamić wystąpił w 26 meczach zespołu, zdobywając 1 gola. Sezon 2002/2003 nie przyniósł nowych rozwiązań zarówno dla Mamicia jak i dla jego zespołu. Greuther Fürth powtórnie zajęło 5. miejsce w lidze, a Mamić miał w tym swój udział występując w 22 meczach swojego zespołu, nie zdobywając żadnego gola. Wystąpił także raz w występujących w Oberregionallidze rezerwach zespołu. W sezonie 2003/2004 przeniósł się do innego zespołu 2 Bundesligi, LR Ahlen. Występy w tym zespole nie zaowocowały progresem dla Mamicia, ponieważ Ahlen zajęło 12. miejsce w lidze. Sam zawodnik był kluczową postacią defensywy zespołu z Ahlen, wystąpił w 21 meczach i zdobył 1 gola, 4 razy wystąpił także w występujących w Regionallidze rezerwach zespołu. Sezon 2004/2005 rozpoczął się dla zawodnika w zespole Eintracht Trewir. Niestety, po raz kolejny zespół w którym występował Mamić został relegowany, a sam zawodnik, który po raz kolejny był wyróżniającą się postacią swojego kolektywu, wystąpił w 30 meczach zespołu, zdobywając 1 gola. Poprzedni sezon, 2005/2006 zawodnik spędził w swoim byłym klubie, do którego wrócił po latach gry w Niemczech - Dinamo Zagrzeb. Powrót do Chorwacji był udany dla Mamicia, który zdobył 3 mistrzostwo wraz z Dinamem. Mamić wystąpił w 29 meczach zespołu, strzelając 3 gole i mając wraz ze składem awans do 3 rundy kwalifikacji Ligi Mistrzów, gdzie drużyna Dinama poległa z angielskim Arsenalem Londyn. Sezon 2006/2007 Mamić rozpoczął w Dinamie, z którym zdobył mistrzostwo i Puchar Chorwacji. Po tych sukcesach Mamić zakończył piłkarską karierę.
Kariera reprezentacyjna edytuj
W reprezentacji Zoran Mamić zadebiutował 8 października 1996 w rozgrywanym w Bolonii ze względu na wojnę bałkańską meczu z Bośnią i Hercegowiną. Mamić pojawił się na 7 końcowych minut, zastępując obecnego selekcjonera reprezentacji Chorwacji, Slavena Bilicia. Chorwaci wygrali ten mecz aż 4:1. Ostatnim jak dotąd występem w reprezentacji występem Zorana był mecz rozgrywany 6 czerwca 1998 w Zagrzebiu przeciwko Australii, który to mecz Chorwacja wygrała aż 7:0. Mamić był także powołany na MŚ 1998. Nie pojawił się na boisku ani razu, ale wywalczył z drużyną brązowy medal.
- 1. 8 października 1996, Bolonia,
Bośnia i Hercegowina - 
Chorwacja 1:4 - 2. 11 grudnia 1996, Casablanca,
Maroko - Chorwacja 2:2 - 3. 12 czerwca 1997, Sendai, Chorwacja -
Turcja 2:2 - 4. 22 kwietnia 1998, Osijek, Chorwacja -
Polska 4:1 - 5. 3 czerwca 1998, Rijeka, Chorwacja -
Iran 2:0 - 6. 6 czerwca 1998, Zagrzeb, Chorwacja -
Australia 7:0
Sukcesy i statystyki edytuj
- wicemistrzostwo Jugosławii w sezonie 1989/1990 wraz z Dinamem Zagrzeb
- wicemistrzostwo Jugosławii w sezonie 1990/1991 wraz z Dinamem Zagrzeb
- mistrzostwo Chorwacji w sezonie 1992/1993 wraz z Dinamem Zagrzeb
- mistrzostwo i Puchar Chorwacji w sezonie 2006/2007 wraz z Dinamem Zagrzeb
- wicemistrzostwo Chorwacji w sezonie 1994/1995 wraz z Dinamem Zagrzeb
- mistrzostwo i Puchar Chorwacji w sezonie 1995/1996 wraz z Dinamem Zagrzeb
- wicemistrzostwo Niemiec w sezonie 1998/1999 wraz z Bayerem Leverkusen
- wicemistrzostwo Niemiec w sezonie 1999/2000 wraz z Bayerem Leverkusen
- występy w Lidze Mistrzów wraz z Bayerem Leverkusen
- mistrzostwo Chorwacji w sezonie 2005/2006 wraz z Dinamem Zagrzeb
- brązowy medal MŚ 1998 we Francji
Bibliografia edytuj
- Zoran Mamić w bazie National Football Teams (ang.)
- Zoran Mamic, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-27].