Zupa plujka[1], zupa pluj[2][3] lub pluj-zupa[4] – zwyczajowa nazwa zupy gotowanej z jęczmienia w czasie powstania warszawskiego (okres II wojny światowej)[2].

Załadunek jęczmienia, głównego składnika zupy plujki, w magazynach browaru Haberbusch i Schiele, sierpień 1944

Opis edytuj

Zboże pochodziło z magazynów browaru Haberbusch i Schiele znajdujących się przy ul. Grzybowskiej 58 (wejście od ul. Ceglanej 4/6), określanych czasem jako „spichlerz powstańczej Warszawy”[1]. Zgromadzone tam duże zapasy jęczmienia były ważnym źródłem żywności dla głodującej ludności cywilnej i powstańców[5]. Był to cel wypraw Polaków z terenu całego Śródmieścia[3]. Jęczmień mielono następnie w młynkach do kawy, co upodabniało go do kaszy[3].

Nazwa zupy pochodzi od ostrych łupin jęczmienia, które trzeba było wypluwać w czasie jedzenia[6][3].

Przypisy edytuj

  1. a b Agnieszka Cubała: Sten pod pachą, bimber w szklance, dziewczyna i ... Warszawa. Życie codzienne powstańczej Warszawy. Warszawa: Bellona, 2015, s. 25. ISBN 978-83-11-13954-1.
  2. a b Piotr Wierzbicki: Podchmielona historia Warszawy. Warszawa: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Skarpa Warszawska, 2018, s. 248. ISBN 978-83-63842-74-1.
  3. a b c d Stanisław Jankowski: Z fałszywym ausweisem w prawdziwej Warszawie. Tom 2. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 332. ISBN 83-06-00140-0.
  4. Muzeum Powstania Warszawskiego. Przewodnik. Warszawa: Muzeum Powstania Warszawskiego, 2016, s. 94. ISBN 978-83-64308-15-4.
  5. Piotr Rozwadowski (red. nauk.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. Tom 1.. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona i Fundacja „Warszawa Walczy 1939–1945”, 2005, s. 210. ISBN 83-11-10124-8.
  6. Piotr Wierzbicki: Podchmielona historia Warszawy. Warszawa: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Skarpa Warszawska, 2018, s. 249. ISBN 978-83-63842-74-1.