Palatynat Zweibrücken

Palatynat Zweibrücken (także Księstwo Dwóch Mostów; niem. Pfalz-Zweibrücken w skrócie Zweibrücken) – księstwo Świętego Cesarstwa Rzymskiego, stolicą którego było miasto Zweibrücken.

Palatynat Zweibrücken

Księstwo Dwóch Mostów

1444–1801
Herb
Stolica	Zweibrücken
Data powstania	1444
Data likwidacji	1801
Położenie na mapie świata Palatynat Zweibrücken
49°15′N 7°22′E

{{Państwo infobox}} Przestarzałe pola: "wysokość".

Historia

Niegdyś hrabstwo państwa niemieckiego, położone w palatynacie bawarskim, na lewym brzegu Renu. Pierwsza wzmianka o Zweibrücken pochodzi z 1170. Hrabstwo powstało około 1182 przez podział Hrabstwa Saarbrücken. Po śmierci ostatniego hrabiego Eberharda hrabstwo to przypadło elektorowi Palatynatu Reńskiego Ruprechtowi II. Księstwo Palatynatu-Zweibrücken stało się ponownie jako odrębną całością w 1444. Książę Stefan Wittelsbach podzielił wtedy Palatynat-Simmern–Zweibrücken na dwie części, starszy syn Fryderyk otrzymał Palatynat-Simmern, zaś młodszy Ludwik Czarny Palatynat-Zweibrücken i Hrabstwo Veldenz. Po śmierci księcia Jana I Wittelsbacha w 1604 dokonano podziału księstwa na trzy części.

Podział ten przetrwał do 1681, kiedy wszystkie trzy części zostały połączone w jedno księstwo. Wtedy też księstwo zostało połączone z Królestwem Szwecji poprzez osobę króla Karola X Gustawa, będącego jednocześnie księciem Zweibrücken. Unia personalna rozpadła się w 1718 po śmierci króla Karola II Wittelsbacha, panującego w Szwecji jako Karol XII.

W latach 1714–1719 na terenie księstwa przebywał Stanisław Leszczyński, były król Polski, sojusznik króla Szwecji. Decyzją Karola XII Leszczyński legitymował się statusem księcia z upoważnienia (fr. prince par délégation). W czasie swych rządów Leszczyński wzniósł rezydencję podmiejską Tschifflik.

Na mocy postanowień pokoju lunewilskiego w 1801 zostało odstąpione Francji. Po Kongresie Wiedeńskim zostało zwrócone królowi Bawarii Maksymilianowi I Józefowi Wittelsbachowi.

Władcy Zweibrücken

Hrabiowie Zweibrücken

Walramiden

• 1182–1237 – Henryk I
• 1237–1282 – Henryk II
• 1282–1309 – Walram I
• 1309–1311 – Simon
• 1311–1366 – Walram II
• 1366–1394 – Eberhard II

Wittelsbachowie

• 1394–1398 – Ruprecht II Wittelsbach – elektor Palatynatu Reńskiego
• 1398–1410 – Ruprecht III Wittelsbach – elektor Palatynatu Reńskiego, król Niemiec
• 1410–1459 – Stefan Wittelsbach – książę Palatynatu-Simmern-Zweibrücken

Książęta Palatynatu-Zweibrücken (1459–1604)

• 1459–1489 – Ludwik I Czarny
• 1489–1490 – Kacper Wittelsbach
• 1490–1514 – Aleksander Wittelsbach
• 1514–1532 – Ludwik II Wittelsbach
• 1532–1569 – Wolfgang Wittelsbach
• 1569–1604 – Jan I Wittelsbach

Książęta Palatynatu-Zweibrücken-Veldenz

• 1604–1635 – Jan II Wittelsbach
• 1635–1661 – Fryderyk I Wittelsbach

Połączenie z Palatynatem Zweibrücken-Landsberg.

Książęta Palatynatu-Zweibrücken-Landsberg

• 1604–1645 – Fryderyk Kazimierz Wittelsbach
• 1645–1661 – Fryderyk Ludwik Wittelsbach

Połączenie z Palatynatem Zweibrücken-Veldenz.

Książęta Palatynatu-Zweibrücken-Kleeburg

• 1604–1652 – Jan Kazimierz Wittelsbach
• 1652–1660 – Karol Gustaw Wittelsbach – król Szwecji
• 1660–1681 – Karol Wittelsbach – król Szwecji

Połączenie z Palatynatem-Zweibrücken.

Książęta Palatynatu-Zweibrücken (1661–1797)

• 1661–1681 – Fryderyk Ludwik Wittelsbach
• 1681–1697 – Karol Wittelsbach – król Szwecji
• 1697–1718 – Karol II Wittelsbach – król Szwecji
• 1714–1719 – Stanisław Leszczyński (książę z upoważnienia) – król Polski
• 1718–1731 – Gustaw Samuel Wittelsbach
• 1731–1734 – interregnum
• 1734–1735 – Christian III Wittelsbach
• 1735–1775 – Christian IV Wittelsbach
• 1775–1795 – Karol III August Wittelsbach
• 1795–1797 – Maksymilian I Józef Wittelsbach – król Bawarii

Francuska okupacja.

• 1815–1825 – Maksymilian I Józef Wittelsbach – król Bawarii

Połączenie z Królestwem Bawarii.