Związek Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej
Związek Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej – związek powstał w 1922 jako organizacja skupiająca oficerów rezerwy z terenu II Rzeczypospolitej pod hasłem "Wszystko dla Państwa - Państwo ponad wszystko". Prowadził działalność samokształceniową w zakresie wiedzy wojskowej, samopomocy członków oraz współdziałał w zakresie "wychowania fizycznego" i "przysposobienia wojskowego" w ramach ówczesnych programów szkolnych.
![]() Odznaka Związku Oficerów Rezerwy RP (1938) | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba |
ul. Władysława Sikorskiego 2/18, 06-101 Nowy Dwór Mazowiecki |
Zasięg |
ogólnopolski |
Prezes zarządu |
ppłk Stanisław Szurlej (1927) |
Nr KRS | |
Powiązania | |
Strona internetowa |

Ideowo bliski piłsudczykom, co stwierdzała deklaracja uchwalona na zjeździe delegatów w Warszawie w 1931 r. "Ustrój polityczny Państwa winien się opierać na wypróbowanych zasadach hierarchii w budowie władzy - najwyższym hasłem jest Polska mocarstwowa oparta o najwyższą władzę Prezydenta, silny Rząd i zorganizowany naród".
W 1927 r. prezesem ZOR RP był ppłk Stanisław Szurlej[1].
W 1934 r. związek liczył ok. 15 tys. członków, głównie w województwie warszawskim, lwowskim i poznańskim.
W 1935 r. zjazd rady ZOR uchwalił bojkot czasopisma „Wiadomości Literackie” na obszarze całej Rzeczypospolitej[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Kalendarz oficerów rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej. Rocznik II. Warszawa: 1927, s. 24.
- ↑ Iskierki. Sprawy polskie. „Rycerz Niepokalanej”. Nr 3, s. 89, 1935.
Bibliografia
edytuj- A. Pruszkowski, "Przewodnik Społeczny", Warszawa 1934.