Zygmunt Burago (ur. 6 kwietnia 1886 w Koluszkach, zm. 17 lipca 1920 pod Ułankami[1]) – podporucznik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Zygmunt Burago
Ilustracja
podporucznik piechoty podporucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1886
Koluszki

Data i miejsce śmierci

17 lipca 1920
pod Ułankami

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

21 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca kompanii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Życiorys edytuj

Urodził się w Koluszkach w rodzinie Franciszka i Franciszki Pauliny z Mikołajewskich[2]. Absolwent Szkoły Technicznej w Chełmie. W 1917 jako ochotnik wstąpił do I Korpusu Polskiego w Rosji[2]. Po rozbrojeniu Korpusu przyjechał do Warszawy i w listopadzie 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. W składzie 21 pułku piechoty walczył na froncie ukraińskim i bolszewickim. Uczestniczył w obronie Lwowa i Bełza[2]. Od 24 marca do 9 czerwca 1919 był uczniem klasy „N” Szkoły Podchorążych w Warszawie[3]. 21 czerwca 1919 został mianowany z dniem 1 czerwca 1919 podporucznikiem w piechocie[4]. W 21 pułku piechoty objął dowództwo kompanii technicznej[5]. W lipcu 1920, po opanowaniu wsi Ułanki, widząc że kompania się cofa, z kilkoma żołnierzami rzucił się do ataku, pociągając za sobą całą kompanię, wieś została zdobyta[2]. W końcowej fazie ataku został zabity[5][6]. Za czyn ten został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”[2].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Lista strat 1934 ↓, s. 85.
  2. a b c d e Polak (red.) 1991 ↓, s. 24.
  3. Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 441.
  4. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 73 z 5 lipca 1919, poz. 2383.
  5. a b Kolekcja ↓, s. 2.
  6. Spis poległych 1936 ↓, s. 85.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 54 z 11 grudnia 1922, s. 901.

Bibliografia edytuj