Zygmunt Kozubski
Zygmunt Kozubski (ur. 30 grudnia 1886 w Sieprawiu, zm. 15 kwietnia 1952 we Wrocławiu) – polski ksiądz, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, dziekan Wydziału Teologii Katolickiej tej uczelni w latach 1926–1927 i 1930–1931.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Sędzia warszawskiej kurii arcybiskupiej | |
| Okres sprawowania |
od 1931 |
| Cenzor | |
| Okres sprawowania |
od 1945 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1909 |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w ubogiej rodzinie chłopskiej, był synem Wojciecha i Marianny z Pilchowskich. W latach 1897–1905 uczył się w krakowskim Gimnazjum św. Anny, następnie studiował w seminarium duchownym, teologię na Uniwersytecie Lwowskim i na Uniwersytecie w Innsbrucku, gdzie w 1911 uzyskał doktorat z teologii. W 1909 przyjął święcenia kapłańskie.
Po powrocie do kraju pracował w C. K. Gimnazjum w Gródku Jagiellońskim (1911–1922), gdzie był katechetą i uczył śpiewu[1][2]. 22 lutego 1917 otrzymał tytuł c. k. profesora[1]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej jako kapelan pomocniczy przy szpitalu wojskowym i w garnizonie w Gródku Jagiellońskim przez cały rok 1920[2]. 31 stycznia 1921 został powołany do pełnienia obowiązków kierownika tego gimnazjum do czasu mianowania dyrektora (w tym samym roku został nim Józef Kurcz)[2]. Później pracował w V Państwowym Gimnazjum im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego we Lwowie (1922). W 1922 prowadził wykłady z socjologii na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza, gdzie się habilitował w tymże roku. W 1923 przeniósł się do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę jako zastępca profesora teologii moralnej szczegółowej i pastoralnej na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego. W 1924 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1936 zwyczajnym.
W latach 20. i 30. XX wieku mieszkał w Domu Profesorów przy ul. Nowy Zjazd 5 w Warszawie. Należał do Stowarzyszenia Mieszkaniowego Spółdzielczego Profesorów Uniwersytetu Warszawskiego.
W czasie okupacji brał udział w tajnym nauczaniu, jako wykładowca teologii moralnej. Pod koniec wojny był rektorem akademickiego kościoła św. Anny. Powstanie warszawskie przeżył w Warszawie, skąd przeszedł przez obóz w Pruszkowie. Po krótkim pobycie w Częstochowie wrócił do Warszawy, gdzie podjął pracę profesora na katedrze teologii moralnej ogólnej i etyki.
Zmarł nagle w 1952 we Wrocławiu. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu św. Wawrzyńca.
Ważniejsze prace edytuj
- Wolność woli wobec zagadnień snu naturalnego, hipnozy i sugestii, 1924
- Fryderyk Nietzsche i jego etyka, 1924
- Sporty i tańce ze stanowiska etyki, 1927
- Problem potomstwa, 1930
- Geneza pojęć moralnych, 1930
- Podstawy etyki płciowej, 1939 (dalsze wydania w 1947 i 1955)
- Problem seksualny w ujęciu katolików, 1948
- Z dziejów genezy problemu seksualnego, 1949.
Odznaczenia i wyróżnienia edytuj
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – pośmiertnie (1952, na wniosek Polskiego Komitetu Obrońców Pokoju za wybitne zasługi w pracy społecznej)[3]
- Złoty Krzyż Zasługi (1951, za zasługi położone w akcji walki o pokój)[4]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1938)
- Brązowy Krzyż Zasługi (1938)
- Order Pro Ecclesia et Pontifice (1929, Watykan)[5]
- Godność papieskiego prałata domowego (1934)
Przypisy edytuj
- ↑ a b Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Gródku Jagiellońskim za rok szkolny 1916/17. Lwów: 1917, s. 9, 12.
- ↑ a b c Sprawozdanie Gimnazjum Państwowego w Gródku Jagiellońskim za rok szkolny 1920/21. Lwów: 1921, s. 2, 3, 4.
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 57, poz. 879.
- ↑ M.P. z 1951 r. nr 79, poz. 1085.
- ↑ Odznaczenia papieskie. „Kurier Warszawski”, s. 3, Nr 185 z 9 lipca 1929.
Bibliografia edytuj
- Hieronim Eugeniusz Wyczawski: Kozubski Zygmunt. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 15: Kozłowska Zofia – Kubacki Stanisław. Wrocław – Warszawa – Kraków: Polska Akademia Nauk – Instytut Historii, 1970, s. 48. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1990, ISBN 83-04-03498-0
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 379.