Zygmunt Tadeusz Robel (ur. 29 listopada 1891, zm. 13 listopada 1976) – polski prawnik, urzędnik państwowy i działacz polityczny, p.o. wojewody krakowskiego (1945), pełnomocnik Rządu RP na okręg mazurski (1945–1946) i wojewoda olsztyński (1946–1947).

Zygmunt Robel
Data urodzenia

29 listopada 1891

Data śmierci

13 listopada 1976

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

urzędnik państwowy

Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Zygmunta Robela na cmentarzu Powązkowskim

Życiorys edytuj

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim. W okresie II Rzeczypospolitej sprawował funkcję naczelnika wydziału wojskowego w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach (1918–1939).

Od 31 sierpnia 1945 pełnił obowiązki wicewojewody oraz p.o. wojewody krakowskiego. 15 grudnia 1945 zastąpił Jakuba Prawina w roli pełnomocnika Rządu RP na okręg mazurski. 29 maja 1946 objął urząd wojewody nowo utworzonego województwa olsztyńskiego. Funkcję sprawował do odwołania 8 września 1947. Na jesieni 1946 włączył się w organizację Stronnictwa Pracy na terenie Warmii i Mazur, zasiadając w jego Zarządzie Wojewódzkim. Od 1947 był dyrektorem PZU w Warszawie[1]. W ostatnim okresie życia pełnił funkcję sekretarza Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1947 jego żoną została Janina Jakubowska, de domo Grzybowska (wdowa po Stanisławie Poraj Jakubowskim, matka Leonarda Jakubowskiego), z którą zamieszkiwali przy ulicy Lwowskiej 7 (wraz z nimi zamieszkiwała Danuta Przystasz)[1]. Miał córkę Alinę[2].

Zmarł 13 listopada 1976. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 173-5-33)[3].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Listy z więzienia Mieczysława Przystasza z lat 1945–1954. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2000, s. 16. ISBN 83-913281-0-4.
  2. Listy z więzienia Mieczysława Przystasza z lat 1945–1954. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2000, s. 52. ISBN 83-913281-0-4.
  3. Cmentarz Stare Powązki: ANDRZEJ SZTAMSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-03].
  4. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi w służbie państwowej”.
  5. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi na polu administracji państwowej”.

Bibliografia edytuj

  • Robert Syrwid, Od partnerstwa do wymuszonej "jedności": olsztyńska organizacja Polskiej Partii Socjalistycznej w latach 1945–1948, Łódź 2004.
  • Warmiacy i Mazurzy w PRL. Wybór dokumentów. Rok 1945, Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego, Olsztyn 1994, s. 155.
  • Życie Warszawy”, nr 274 z 17 listopada 1976, s. 11 (nekrolog).