Ā̤
litera łacińska ze znakiem diakrytycznym
Ā̤, ā̤ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego, powstała poprzez połączenie litery A z dierezą i makronem. Wykorzystywana jest w zapisie języka puxian alfabetem łacińskim[1]. Używana jest do oznaczenia dźwięku [e˧˩], tj. samogłoski półprzymkniętej przedniej niezaokrąglonej wymawianej z tonem opadającym z poziomu średniego na niski.
| |
| Informacje podstawowe | |
| Majuskuła |
Ā̤ |
|---|---|
| Minuskuła |
ā̤ |
| Podstawowy alfabet |
puxian |
| Pochodzenie | |
| Oparty na grafemie | |
| Znak diakrytyczny | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
Kodowanie edytuj
| Forma | Wygląd | Części składowe | Kodowanie | ||
|---|---|---|---|---|---|
| majuskuła | Ā̤ | U+0041 A |
U+0324 ◌̤ |
U+0304 ◌̄ |
U+0041
|
| minuskuła | ā̤ | U+0061 a |
U+0324 ◌̤ |
U+0304 ◌̄ |
U+0041
|
Przypisy edytuj
- ↑ Puxian language and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-07].