Śpiesznik rysień[1] (Oxyopes ramosus) – gatunek pająka z rodziny śpiesznikowatych. Cechuje się rudobrązowym ubarwieniem z biało–czarnym wzorem. Zamieszkuje otwarte siedliska o niskiej roślinności. Występuje w większej części Europy, Turcji, Uzbekistanie i na Syberii.

Śpiesznik rysień
Oxyopes ramosus
(Martini et Goeze, 1778)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Rodzina

śpiesznikowate

Rodzaj

Oxyopes

Gatunek

śpiesznik rysień

Synonimy

Aranea ramosus Martini et Goeze, 1778

Widok z przodu
Śpiesznik rysień z ofiarą

Taksonomia edytuj

Gatunek ten został opisany w 1778 przez F.W. Martiniego i J.A.E. Goeze jako Aranea ramosus. Do rodzaju Oxyopes przeniesiony został w 1876 przez E. Simona[2].

Opis edytuj

Pająk ten osiąga długość ciała od 6 do 10 mm[1]. Ubarwiony jest rudobrązowo z biało–czarnym wzorem. Przednia część karapaksu jest u niego uderzająco wysoka i zwężona ku tyłowi, wyposażona w ośmioro małych oczu, rozmieszczonych w czterech nierównej szerokości rzędach. Odnóża ma wyposażone w długie kolce. Epigyne samicy charakteryzuje się dużą szerokością, czarną częścią środkową i środkowym języczkiem węższym niż u O. heterophthalmus. Nogogłaszczki samca mają małe apofizy goleniowe i bardziej nabrzmiałe bulbusy niż u O. heterophthalmus i O. lineatus[3].

Zachowanie i ekologia edytuj

Śpiesznik rysień jest aktywnie polującym za dnia drapieżcą. Zdolny jest do bardzo szybkiego biegania po roślinności oraz do wykonywania skoków[3]. Do swojej ofiary podkrada się powoli, po czym wykonuje w jej kierunku błyskawiczny skok[1].

Pająk ten zamieszkuje siedliska otwarte, słoneczne, porośnięte wrzosem i niskimi krzewami. Spotykany jest na wrzosowiskach, torfowiskach wysokich[4], murawach kserotermicznych, skrajach lasów i innej niskiej roślinności[1][3].

Rozprzestrzenienie i zagrożenie edytuj

Gatunek palearktyczny. W Europie szeroko rozprzestrzeniony, ale nieczęsty[4], podawany z Austrii, Białorusi, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Holandii, Liechtensteinu, Litwy, Luksemburga, Łotwy, Macedonii Północnej, Mołdawii, Niemiec, Norwegii, Polski, Rumunii, Rosji, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier i Włoch. Znany również z wysp Morza Śródziemnego (Dodekanezu i Sycylii)[5]. W Azji występuje w Turcji, Uzbekistanie i południowej Syberii[3][4]. W Polsce jest jedynym przedstawicielem śpiesznikowatych[1].

W Danii wpisany jest na czerwoną listę jako krytycznie zagrożony. W Norwegii ma status narażonego na wyginięcie – odkryty został w 1871, a potem znaleziony dopiero w 2006. Umieszczony został również na czerwonej liście Niemiec[4]. W Europie Środkowej miejscami bywa liczny[1]. Zagraża temu pająkowi utrata siedlisk, w tym wskutek zmian w ich szacie roślinnej, wywołanych np. wydeptywaniem czy osuszaniem[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Heiko Bellmann: Przewodnik kieszonkowy: Pająki. Warszawa: Multico O. W., 1998, s. 43.
  2. Norman I. Platnick: Oxyopes ramosus. [w:] World Spider Catalog Version 16.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2016-10-28].
  3. a b c d Aydın Topçu, Tuncay Türkeş, Osman Seyyar, Kadir Boğaç Kunt, Hakan Demir. A New Species for the Araneofauna of Turkey, Oxyopes ramosus (Martini & Goeze, 1778), [Araneae, Oxyopidae]. „Turkish Journal of Zoology”. 30, s. 117-119, 2006. 
  4. a b c d e Kejtil Aakra, Kai Berggren. Oxyopes ramosus (Martini & Goeze, 1778) (Araneae, Oxyopidae) rediscovered in Norway. „Norw. J. Entomol.”. 54, s. 111-112, 2007. 
  5. Oxyopes ramosus (Martini & Goeze 1778). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2016-10-28].