11 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej
11 Łużycki Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej (11 dappanc) – pododdział artylerii przeciwpancernej ludowego Wojska Polskiego.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1945 |
| Rozformowanie |
1956 |
| Nazwa wyróżniająca |
Łużycki |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
Formowanie i zmiany organizacyjne edytuj
Na podstawie rozkazu Nr 0288/Org. Naczelnego Dowódcy WP z 15 października 1945 roku został rozformowany 11 dywizjon artylerii samochodowej. W jego miejsce, w składzie 8 Dywizji Piechoty, został sformowany 11 dywizjon artylerii zmotoryzowanej.
Kilka miesięcy później, na podstawie rozkazu Nr 046/Org. Naczelnego Dowódcy WP z 27 lutego 1946 roku, jednostka została przeformowana w 11 dywizjon artylerii przeciwpancernej. Na podstawie rozkazu Nr 0046/Org. Ministra Obrony Narodowej z 30 marca 1949 roku dywizjon został podporządkowany dowódcy 2 Warszawskiej Dywizji Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego. W 1956 roku jednostka została rozformowana.
W 1945 roku dyon stacjonował w Olchowcach (zob. koszary w Sanoku–Olchowcach), pod koniec 1946 roku w Kutnie, w 1947 roku w Gałkówku, a w 1948 roku w Skierniewicach. W składzie 2 DP przedyslokowany do Tarnowskich Gór, do koszar przy ul. Kościuszki 7 bądź przy ulicy Opolskiej[4].
Struktura organizacyjna edytuj
- pluton dowodzenia
- trzy baterie armat przeciwpancernych
- dwa plutony ogniowe po 2 działony
Razem według etatu 2/79 w 1948: 164 żołnierzy i 12 armat 76 mm ZiS-3
Przypisy edytuj
- ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946 roku
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
- ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne.... s. 129.
Bibliografia edytuj
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO; Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.