38 cm Haubitze M.16
38 cm Haubitze M.16 – austro-węgierska ciężka haubica kalibru 380 mm.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Produkcja seryjna |
1916-?? |
| Wyprodukowano |
16 szt. |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Kaliber |
380 mm |
| Długość lufy |
6460 mm (L/17) |
| Donośność |
7900 m (pocisk 740 kg) |
| Prędkość pocz. pocisku |
460 m/s (pocisk 740 kg) |
| Masa |
81 700 kg (bojowa) |
| Kąt ostrzału |
+40° – 70° (w pionie) |
| Wysokość linii ognia |
1850 mm |
| Długość odrzutu |
do 1000 mm |
| Szybkostrzelność |
1 strz/5 min |
| Prędkość marszowa |
do 15 km/h |
Historia edytuj
W kwietniu 1915 roku w firmie Skoda rozpoczęto prace nad nową ciężką haubicą. Miała ona mieć moc zbliżoną do 42 cm Küstenhaubitze M.14, ale większą mobilność (M.14 została zaprojektowana jako stacjonarne działo nadbrzeżne i jego wersja polowa mogła być z powodu ogromnej masy przewożona wyłącznie koleją).
Haubica M16 miała łoże typu stałego, montowane na betonowej (początkowo) lub metalowej platformie. Lufa działa wykonana była ze stal niklowej. Zamek śrubowy, oporopowrotnik hydrauliczno-śrubowy. Do transportu działo demontowano na cztery zespoły (o masie 38 000, 33 000, 37 600 i 36 600 kg).
Działo było zasilane amunicją rozdzielną. Stosowano dwa typy pocisków różniące się masą i 5 ładunków miotających.
Pierwsze testy prototypów odbyły się w styczniu 1916 roku, a w maju tego roku dwa działa tego typu (o nazwach Gudrun and Barbara) wspierały swoim ogniem ofensywę wojsk cesarskich na froncie włoskim (bitwa pod Asiago). Wyniki prób bojowych uznano za pozytywne i zamówiono kolejne 14 haubic tego typu. W następnych latach działa tego typu były używane na wszystkich frontach, na których walczyła armia Austro-Węgier. W momencie zakończenia wojny miała ona w służbie 10 dział M.16.
Jeden z dwóch zachowanych egzemplarzy tej haubicy znajduje się w Narodowym Muzeum Wojskowym w Bukareszcie, drugi w Heeresgeschichtliches Museum w Wiedniu[1].
Przypisy edytuj
- ↑ Peter Kempf: 38cm Haubitze M.16. Landships II. [dostęp 2007-06-07]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Stefan Pataj: Artyleria lądowa 1872-1970. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1975.
- Peter Kempf: 38cm Haubitze M.16. Landships II. [dostęp 2007-06-07]. (ang.).
- Herbert Gantschacher "VIKTOR ULLMANN ZEUGE UND OPFER DER APOKALYPSE - WITNESS AND VICTIM OF THE APOCALYPSE - Testimone e vittima dell'Apocalisse - Prič in žrtev apokalipse - Svědek a oběť apokalypsy" - Complete original authorized edition in German and English language with summaries in Italian, Slovenian and Czech language, ARBOS-Edition ISBN 978-3-9503173-3-6, Arnoldstein-Klagenfurt-Salzburg-Vienna-Prora-Prague 2015.