54 Pułk Artylerii Lekkiej (LWP)

54 Pułk Artylerii Lekkiej (54 pal) – oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.

54 Pułk Artylerii Lekkiej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1955

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Iwan Truszkin

Organizacja
Numer

JW 2637[1]

Dyslokacja

Skierniewice, Ełk, Giżycko

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

artyleria

Podległość

18 Dywizja Piechoty
22 Dywizja Piechoty

Historia oddziału edytuj

Pułk został sformowany na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 0228/Org. z 1 września 1945 w składzie 18 Dywizji Piechoty[2]. Oddział został zorganizowany według etatu nr 2/3 Dywizji Piechoty czasu pokojowego z 2 lipca 1945[3]. Zgodnie z etatem pułk liczył 815 żołnierzy i miał być uzbrojnowy w 12 haubic 122 mm oraz 24 armaty dywizyjne 76 mm[4][5]. Pułk powstał na bazie 14 Brygady Artylerii Przeciwpancernej i jednego dywizjonu 7 Brygady Artylerii Haubic[6]. Początkowo oddział stacjonował w Skierniewicach, w koszarach byłego 26 pal, lecz już na przełomie października i listopada 1945 został przeniesiony do Ełku[7].

Wiosną 1946 oddział został przeformowany według etatu nr 2/52 – pułku artylerii lekkiej Dywizji Piechoty typu B z 28 lutego tego roku[8]. W tym samym okresie I dywizjon został przeniesiony do Łuczan (obecnie Giżycko)[9]. W połowie 1947 pułk został przeniesiony z Ełku do Giżycka[10]. W 1952 jednostka została wyłączona ze składu 18 DP i podporządkowana dowódcy 22 Dywizji Piechoty[11]. Na podstawie rozkazu MON nr 0059/Org. z 21 września 1955 dowódca Pomorskiego Okręgu Wojskowego został zobligowany do rozformowania pułku w terminie do 20 grudnia tego roku.

Dowódcy pułku edytuj

  • ppłk AR Iwan Truszkin (IX 1945 – 1946)[12]
  • ppłk Józef Jedynakiewicz (I – VII 1947)[12]
  • ppłk Ludgard Szelewicz (1 VIII 1947 – 1948)[12]

Przypisy edytuj

  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  2. Jarno 2015 ↓, s. 211.
  3. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 65.
  4. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 64.
  5. Jarno 2015 ↓, s. 211, wg autora pułk był został zorganizowany wg etatu nr 2/3 prowadzonego rozkazem ND WP nr 305 z 10 września 1945. Stan etatowy pułku liczył 725 wojskowych i 1 kontraktowego lub 785 żołnierzy (s. 215).
  6. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 45.
  7. Jarno 2015 ↓, s. 213-214.
  8. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 66.
  9. Jarno 2015 ↓, s. 216.
  10. Jarno 2015 ↓, s. 219.
  11. Jarno 2015 ↓, s. 231.
  12. a b c Jarno 2015 ↓, s. 232.

Bibliografia edytuj

  • Witold Jarno. Zarys historii 18. Dywizji Piechoty w latach 1945–1950. „Studia Podlaskie”. XXIII, 2015. Białystok: Instytut Historii i Nauk Politycznych Uniwersytetu w Białymstoku. ISSN 0867-1370. 
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.