Albatros W.8
Albatros W.8 – niemiecki dwumiejscowy pływakowy wodnosamolot myśliwski w układzie dwupłatu z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Albatros-Werke GmbH. Zbudowana w liczbie trzech egzemplarzy maszyna przegrała rywalizację z konkurencyjnym wodnosamolotem Hansa-Brandenburg W.29 i pozostała na etapie prototypów.
 Pierwszy prototyp wodnosamolotu Albatros W.8 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Historia | |
| Wycofanie ze służby |
1918 |
| Liczba egz. |
3 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11,46 m |
| Długość |
9,59 m |
| Wysokość |
3,39 m |
| Powierzchnia nośna |
27,3 m² |
| Masa | |
| Użyteczna |
500 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
150 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
6,5 min na 1000 m |
| Zasięg |
500 km |
| Długotrwałość lotu |
3,5 h |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 km | |
| Użytkownicy | |
| Cesarstwo Niemieckie | |
Historia i użycie edytuj
Na przełomie 1917 i 1918 roku wytwórnia Albatros-Werke GmbH zaoferowała Kaiserliche Marine projekt dwumiejscowego wodnosamolotu myśliwskiego, mającego potencjalnie zastąpić używany przez marynarkę Hansa-Brandenburg W.12[1][2]. Do napędu płatowca o oznaczeniu Albatros W.8 zamierzano użyć eksperymentalnego silnika Benz Bz.IIIb o mocy 143 kW (195 KM)[1][3]. Konstrukcja usterzenia ogonowego w porównaniu do Hansa-Brandenburg W.12 ograniczała jednak w większym stopniu pole ostrzału tylnego strzelca[1][3]. Pierwszy prototyp miał zamontowany spiczasty kołpak na śmigle[2].
Zbudowano trzy egzemplarze samolotu Albatros W.8, które otrzymały numery 5001–5003, nadane w 1918 roku przez Kaiserliche Marine (przy czym nie wiadomo, czy ostatni egzemplarz o numerze 5003 został w ogóle ukończony)[1][2]. Przeprowadzone testy wykazały, że W.8 miał mniejszą prędkość maksymalną zarówno od Hansa-Brandenburg W.12, jak też od jego ulepszonego następcy – Hansa-Brandenburg W.29[1]. Również dostępność wykorzystanych do napędu W.8 silników Benz Bz.IIIb była niewystarczająca, co w parze z gorszymi od konkurencji osiągami i układem konstrukcyjnym zadecydowało o nieskierowaniu samolotu do produkcji seryjnej[1][2].
W.8 był ostatnim wodnosamolotem wytwórni Albatros zbudowanym podczas I wojny światowej[1].
Opis konstrukcji i dane techniczne edytuj
Albatros W.8 był dwumiejscowym, jednosilnikowym wodnosamolotem pływakowym w układzie dwupłatu konstrukcji drewnianej[4]. Długość samolotu wynosiła 9,59 metra, a jego wysokość 3,39 metra[2][5]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 11,46 metra, zaś powierzchnia nośna 27,3 m²[5][6]. Masa użyteczna wynosiła 500 kg[2].
Napęd stanowił chłodzony cieczą 8-cylindrowy silnik rzędowy Benz Bz.IIIb o mocy 143 kW (195 KM)[2][5]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 150 km/h[2][5]. Maszyna osiągała wysokość 1000 metrów w czasie 6,5 minuty i 3000 metrów w 34 minuty, zaś długotrwałość lotu wynosiła 3,5 godziny[2][5]. Zasięg samolotu wynosił 500 km[6].
Myśliwiec uzbrojony był w jeden stały zsynchronizowany karabin maszynowy LMG 08/15 oraz jeden ruchomy karabin maszynowy Parabellum strzelca pokładowego[2][6][a].
Uwagi edytuj
- ↑ Herris 2017 ↓, s. 67 podaje, że uzbrojenie ofensywne stanowiły jeden lub dwa stałe karabiny maszynowe.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. Wyd. 2. London: Putnam, 1970. ISBN 0-85177-809-7. (ang.).
- Jack Herris: Albatros Aircraft of WWI. Volume 3: Bombers, Seaplanes, J-Types. T. 26. Aeronaut Books, 2017, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-49-0. (ang.).
- Jack Herris: German Seaplane Fighters of WWI. T. 2. Aeronaut Books, 2012, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-51-3. (ang.).
- Zbigniew Jankiewicz, Julian Malejko: Samoloty i śmigłowce wojskowe – litera A. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1993. ISBN 83-11-08229-4.
Linki zewnętrzne edytuj
- Sylwetka samolotu Albatros W.8 w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2024-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-14)]. (ros.).