Alfredo Rojas

fotbalist argentinian

Alfredo Hugo Rojas Delinge (ur. 20 lutego 1937 w Lanús, zm. 16 czerwca 2023[1]) – argentyński piłkarz noszący przydomek El Tanque, napastnik (lewy łącznik).

Alfredo Rojas
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Alfredo Hugo Rojas Delinge

Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1937
Lanús

Data śmierci

16 czerwca 2023

Wzrost

184 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1956–1958 CA Lanús
1958–1959 Celta Vigo 7 (1)
1959–1961 Real Betis 47 (18)
1961 River Plate 3 (2)
1962–1964 Gimnasia y Esgrima
1964–1969 Boca Juniors 102 (46)
1969–? Universidad Católica
?-? Irapuato FC
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1958–1966  Argentyna 15 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera edytuj

Urodzony w mieście Lanús Rojas rozpoczął karierę piłkarską w 1956 roku w miejscowym klubie CA Lanús. Jako piłkarz klubu Lanús wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1958 roku, gdzie Argentyna odpadła już w fazie grupowej. W meczu z Niemcami doznał kontuzji i nie zagrał w pozostałych dwóch spotkaniach.

Po mistrzostwach przeniósł się do Hiszpanii, by grać w klubie Celta Vigo. Gdy Celta spadł do drugiej ligi Rojas w 1959 roku przeszedł do Real Betis.

Rojas wrócił do Argentyny w 1961 roku, po podpisaniu kontraktu z klubem River Plate. W nowym klubie przez większość czasu siedział na ławce rezerwowych, toteż w następnym sezonie przeniósł się do Gimnasia y Esgrima La Plata, gdzie stał się czołowym napastnikiem klubu. Po zdobyciu w jednym sezonie 17 bramek ściągnięty został w 1964 roku do Boca Juniors. W tym samym roku wziął udział w turnieju Copa de las Naciones, który Argentyna wygrała w znakomitym stylu, odnosząc komplet zwycięstw nad Portugalią, Brazylią i Anglią.

Rojas grał w Boca Juniors przez 4 sezony, sięgając w 1965 po tytuł mistrza Argentyny. W latach 60. należał do grona głównych filarów zespołu, stając się także ulubieńcem kibiców. W latach 1964–1968 rozegrał w barwach Boca Juniors 102 mecze ligowe, w których zdobył 46 bramek.

Razem z Boca Juniors Rojas dotarł do półfinału Copa Libertadores 1965, gdzie jego klub uległ późniejszemu triumfatorowi, klubowi CA Independiente. Dotarł również do półfinałowej fazy Copa Libertadores 1966.

Jako piłkarz klubu Boca Juniors wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1966 roku, gdzie Argentyna dotarła do ćwierćfinału. Nie zagrał w żadnym meczu.

Będąc graczem klubu Boca Juniors wziął udział w turnieju Copa América 1967, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Rojas zagrał w trzech meczach – z Paragwajem, Boliwią i Urugwajem.

W 1969 roku Rojas z Boca Juniors przeniósł się do chilijskiego klubu CD Universidad Católica. Karierę piłkarską zakończył w meksykańskim klubie Irapuato[2].

W latach 1958–1966 Rojas rozegrał w reprezentacji Argentyny 15 meczów i zdobył 1 bramkę. Zaliczany jest do najlepiej grających głową piłkarzy w historii Argentyny. W polu bramkowym agresywnie rozpychał się łokciami i dzięki dynamicznemu wyskokowi często uprzedzał obrońców i strzelał głową[3]. W latach 1956–1968 strzelił w lidze 124 bramki, z czego większość głową.

Sukcesy edytuj

Sezon Drużyna Tytuł
1965   Boca Juniors Mistrz Argentyny
1967   Argentyna Wicemistrz Ameryki Południowej

Przypisy edytuj

  1. Alfredo Rojas, exfigura de Boca Juniors, murió a los 86 años. espn.com. [dostęp 2023-06-16]. (hiszp.).
  2. Encyklopedia FUJI, tom 8.
  3. Encyklopedia FUJI, tom 13.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj