Wikipedia

Alice in Chains 1996 North America Tour

1996 North America Tour – trasa koncertowa amerykańskiego zespołu muzycznego Alice in Chains, mająca na celu promocję trzeciego albumu studyjnego Alice in Chains, wydanego 7 listopada 1995. Odbyła się w czterech miastach w Stanach Zjednoczonych. Grupa pełniła rolę supportu dla Kiss w ramach Alive/Worldwide Tour.

1996 North America Tour
Wykonawca trasy koncertowej
Alice in Chains
Promowane albumy

Alice in Chains

Lokalizacje

Ameryka Północna

Data rozpoczęcia

28 czerwca 1996

Data zakończenia

3 lipca 1996

Liczba koncertów

4

Support

Sponge

Alice in Chains
Down in Your Hole Tour
(1992–1993) 		1996 North America Tour
(1996) 		Finish What we Started Tour
(2006)

Koncerty jakie odbyły się 2 lipca w Saint Louis i 3 lipca w Kansas City, zostały zarejestrowane, a ich fragmenty wykorzystane na koncertowo-kompilacyjnym albumie Live z grudnia 2000[1]. Jest to także ostatnia trasa z udziałem wokalisty Layne’a Staleya.

Występy przedpremierowe edytuj

 
Zespół wystąpił w talk-show Late Show with David Letterman

10 kwietnia 1996 zespół zagrał pierwszy koncert od 7 stycznia 1994[2]. Występ z cyklu MTV Unplugged odbył się w Majestic Theatre w Brooklyn Academy of Music na terenie Nowego Jorku[3]. Zarejestrowany materiał ukazał się 30 lipca na albumie Unplugged[3]. Dziesięć dni później członkowie zespołu wystąpili w programie Saturday Night Special, wykonując „Again”[4]. 10 maja grupa wystąpiła w talk-show Late Show with David Letterman, prezentując skrócone wersje „Again” i „We Die Young”[5].

Data Miasto Kraj Obiekt
Ameryka Północna[6]
20 kwietnia 1996[a] Los Angeles Stany Zjednoczone Saturday Night Special Studio
10 maja 1996[b] Nowy Jork Ed Sullivan Theater

Opis trasy edytuj

 
Kemper Arena, miejsce ostatniego koncertu Alice in Chains ze Staleyem w składzie

Zarządzająca zespołem Susan Silver wykonała telefon do Kena Deansa z prośbą, by ten przygotował grupę do wspólnej trasy z Kiss[7]. W pierwotnym założeniu formacja Stone Temple Pilots miała poprzedzać występy, lecz z uwagi na kłopoty zdrowotne Scotta Weilanda, Alice in Chains dostali ofertę[8]. Propozycja udziału w tournée spotkała się z aprobatą ze strony Cantrella i Kinneya, którzy byli fanami twórczości nowojorskiej kapeli. Ofertę udziału odrzucił Layne Staley, który nie był przychylny powrotowi na scenę[7][9]. Zespół postanowił zrezygnować z propozycji, lecz wokalista po kilku namowach zmienił swoją decyzję[7][9]. 20 maja muzycy wynajęli salę w Moore Theatre, gdzie przez trzy tygodnie odbywali próby pod kierownictwem Deansa. „To było naprawdę trudne” – przyznał[7]. „Mike Inez pojawiał się około trzeciej lub czwartej po południu. Razem spędzaliśmy czas. Potem pojawiał się Sean, a następnie Jerry. Layne pojawiał się około dziewiątej, próbowali kilku piosenek, a następnie rozchodzili się. W tym czasie stało się oczywiste, że Layne i Jerry mają jakieś problemy, szczególnie Layne, po którym widać było, że długoletnie uzależnienie od narkotyków zaczyna na niego wpływać. Nie widziałem go przez jakiś czas, dopóki nie zobaczyłem na próbach. W pewnym momencie zniknęła jego część. Susan radziła sobie z tą sytuacją na tyle na ile potrafiła najlepiej”[7].

Trasa została zainaugurowana 28 czerwca występem na Tiger Stadium[6], przed ponad 40 tys. audytorium[8][10]. Alex Coletti, który współpracował z Alice in Chains przy realizacji koncertu dla MTV Unplugged, obecny był na występie z grupą przyjaciół. „Pobiegliśmy prosto pod scenę dla Alice i oglądaliśmy Kiss (…) Cieszyłem się widząc ich [Alice in Chains] jak grali przed tłumem ludzi”[11]. W trakcie występu we Freedom Hall 30 czerwca, na widowni obecny był William DuVall, który dekadę później został nowym wokalistą zespołu[11]. Ostatni koncert odbył się 3 lipca w Kemper Arena. Susan Silver: „Pamiętam, że stałam przy głównej płycie z kierownikiem trasy. Gdy tylko zaczęli swój występ, spojrzałam na niego i powiedziałam: Kevan, to jest ostatni raz, kiedy widzimy tych ludzi razem na scenie. Po prostu to czuję”[11]. Po wykonaniu „Angry Chair”, Kinney podszedł do mikrofonu, zwracając się do kolegów z zespołu: „Okej chłopaki, zamknijcie się na chwilę, to naprawdę poważna sprawa”. Następnie odśpiewał fragment ballady „Beth” z repertuaru Kiss, wykonywanej w oryginale przez Petera Crissa[11]. Interpretacja Kinneya spotkała się z mieszanym przyjęciem; część publiki nagrodziła go brawami, część wygwizdała[11]. Na zakończenie koncertu zespół wykonał „Man in the Box”, po czym muzycy złapali się za ręce, ukłonili i zeszli ze sceny[11]. Po zakończeniu występu Staley przedawkował heroinę[12]. Silver: „Wyszłam z hotelu i miałam rano lecieć do Seattle z Kansas. Chłopaki jechali na lotnisko autobusem. Kiedy wylądowałam, dostałam informację, że nie mogą ocucić Layne’a. Skończyło się na wizycie w szpitalu w Kansas”[9]. Inez przyznał, że „była to bardzo bolesna sprawa”[13].

Setlista edytuj

W ramach Alive/Worldwide Tour, Alice in Chains prezentowali skrócony program z uwagi na ograniczenia czasowe. Setlisty wypełniły wyselekcjonowane kompozycje ze wszystkich trzech albumów studyjnych, z czego „God Am” wykonywany był po raz pierwszy[14].

Support edytuj

28 czerwca na Tiger Stadium w roli supportu wystąpiła formacja Sponge[16]. W 2000 wokalista Vinnie Dombroski dołączył do supergrupy Kinneya Spys4Darwin, z którą zrealizował minialbum Microfish (2001)[17].

Odbiór edytuj

Krytyczny edytuj

Frontman The Smashing Pumpkins, Billy Corgan przyznał w jednym z wywiadów: „Widziałem Alice in Chains podczas jednego z ich ostatnich występów, gdy otwierali koncert Kiss na Tiger Stadium. Grali na zewnątrz w pełnym słońcu i byli niezwykli”[11]. Steve Palmer, który w 1996 pełnił funkcję technicznego podczas trasy stwierdził: „To smutne myśleć o narkotykach, i o tym co one mogą zrobić z człowiekiem. Pracowałem w zawodzie ale byłem fanem muzyki, miałem wymarzoną pracę. Patrzyłem na zespół z boku sceny i byli naprawdę zaangażowani, natomiast Layne po prostu tam stał. Facet był profesjonalistą, ale sprawiał wrażenie jakby nie chciał tam być. Pamiętam jak brałem udział w trasie promującej Dirt kilka lat wcześniej, i naprawdę nie mogłem uwierzyć, że to jest ten sam facet. Myślę, że jego miłość do muzyki umarła”[10].

Daty i miejsca koncertów edytuj

Data Miasto Kraj Obiekt Support Wsparcie dla
Ameryka Północna[6]
28 czerwca 1996 Detroit Stany Zjednoczone Tiger Stadium Sponge Kiss[c]
30 czerwca 1996 Louisville Freedom Hall N/A
2 lipca 1996 Saint Louis Kiel Center
3 lipca 1996 Kansas City Kemper Arena

Uwagi edytuj

  1. ↑ Występ w programie telewizyjnym Saturday Night Special.
  2. ↑ Występ w talk-show Late Show with David Letterman.
  3. ↑ Występy jako support Kiss w ramach Alive/Worldwide Tour.

Skład edytuj

Alice in Chains

Produkcja

Przypisy edytuj

  1. ↑ Charles R. Cross. Live. „Guitar World”, s. 37, luty 2001. ISSN 1045-6295. 
  2. ↑ Jeff Kitts. The Soft Parade. „Guitar School”, s. 27–30, sierpień 1996. ISSN 1058-0220. 
  3. ↑ a b de Sola 2015 ↓, s. 240–243.
  4. ↑ John Bacus: 4/20/96 Los Angeles, CA „Saturday Night Special”. [dostęp 2012-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-02)]. (ang.).
  5. ↑ John Bacus: 5/10/96 San Francisco, CA „Late Show with David Letterman”. [dostęp 2016-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-02)]. (ang.).
  6. ↑ a b c John Bacus: Alice in Chains Concert Chronology 1994 – 1996. [dostęp 2016-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-04)]. (ang.).
  7. ↑ a b c d e de Sola 2015 ↓, s. 244.
  8. ↑ a b Liz Evans. Hearts of Darkness. „Kerrang!”, s. 26–28, lipiec 1996. ISSN 0262-6624. 
  9. ↑ a b c Prato 2009 ↓, s. 412.
  10. ↑ a b David Bronstein: Behind The Scenes Of Layne Staley’s Chaotic Final Concert With Alice In Chains. [dostęp 2016-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-04)]. (ang.).
  11. ↑ a b c d e f g h de Sola 2015 ↓, s. 245.
  12. ↑ de Sola 2015 ↓, s. 246.
  13. ↑ Yarm 2012 ↓, s. 486.
  14. ↑ God Am by Alice in Chains. setlist.fm. [dostęp 2018-01-07]. (ang.).
  15. ↑ a b c Average Setlist for Tour: Alive/Worldwide Tour. [dostęp 2018-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-07)]. (ang.).
  16. ↑ Brett Weiss: Encyclopedia of KISS: Music, Personnel, Events and Related Subjects. McFarland, 2016, s. 189. ISBN 978-0786498024. (ang.).
  17. ↑ de Sola 2015 ↓, s. 323.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alice_in_Chains_1996_North_America_Tour&oldid=69678806”