Allochoria, alochoria, obcosiewność – rozprzestrzenianie diaspor roślin przy pomocy czynników zewnętrznych[1][2].

W zależności od czynnika przenoszącego diaspory wyróżnione zostały typy allochorii[1]:

  • Anemochoria, gdy czynnikiem przenoszącym jest wiatr i określane jest jako:
    • chameochoria dla diaspor wleczonych przez wiatr po powierzchni gleby,
    • meteochoria dla diaspor unoszonych w powietrzu,
    • boleochoria dla diaspor porywanych przez wiatr, a następnie przenoszonych przez inny czynnik.
  • Hydrochoria, gdy diaspory są przenoszone przez wodę i określane jako:
    • nautochoria dla diaspor przenoszonych w wodzie morskiej
    • bythisochoria dla diaspor przemieszczanych przez wodę płynącą,
    • ombrochoria dla diaspor rozprzestrzenianych przy pomocy kropel deszczu.
  • Antropochoria, gdy diaspory są przenoszone przez człowieka i określane jako:
    • etelochoria dla diaspor rozsiewanych celowo,
    • speirochoria dla diaspor rozsiewanych przypadkowo wraz z wysiewanymi roślinami,
    • agochoria dla diaspor rozsiewanych przypadkowo, przy okazji innej działalności.
  • Zoochoria, gdy diaspory są przenoszone przez zwierzęta i określane jako:

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Schulze Ernst-Detlef, Beck Erwin, Müller-Hohenstein Klaus: Plant ecology. New York: Springer Verlag, 2002, s. 541-578. ISBN 3-540-20833-X.
  2. Alicja i Jerzy Szweykowscy (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 567. ISBN 83-214-1305-6.