Anastasios Peponis
Anastasios Peponis, gr. Αναστάσιος Πεπονής (ur. 1 stycznia 1924 w Atenach, zm. 8 sierpnia 2011[1]) – grecki polityk i prawnik, wieloletni parlamentarzysta krajowy, eurodeputowany, od 1981 do 1996 (z przerwami) minister w różnych resortach.
| Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1924 |
|---|---|
| Data śmierci |
8 sierpnia 2011 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł do Parlamentu Hellenów (1977–2000), poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1981), minister (1981–1982, 1984, 1986–1990, 1993–1994, 1995–1996) |
| Partia |
Życiorys edytuj
Jego ojciec był żołnierzem i prokuratorem wojskowym, oskarżającym m.in. w procesie sześciu (dotyczącym odpowiedzialności za wojnę z Turcją). Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Narodowym im. Kapodistriasa w Atenach, następnie pracował jako adwokat i dziennikarz radiowy. Zasiadał w radach nadzorczych podmiotów państwowych i banków (m.in. Narodowego Banku Grecji), od 1963 do 1965 kierował publicznym nadawcą radiowym EIR. Opublikował łącznie osiem książek dotyczących m.in. historii i wspomnień[2].
Podczas II wojny światowej działał w ruchu oporu w ramach organizacji młodzieżowych i akademickich. Został skazany przez sąd wojskowy na karę więzienia, później otrzymał amnestię, jednak aresztowano go jeszcze dwukrotnie. Od 1950 do 1952 był sekretarzem generalnym i szefem młodzieżówki partii Narodowa Progresywna Unia Centrum (EPEK), współpracował z jej liderem Nikolaosem Plastirasem[3]. W okresie junty czarnych pułkowników działał w opozycji, był aresztowany pięciokrotnie[4], trzymany w odosobnieniu i dwukrotnie deportowany[1].
Wstąpił do Ogólnogreckiego Ruchu Socjalistycznego. W latach 1977–2000 zasiadał w Parlamencie Hellenów ośmiu kadencji z okręgu Ateny A[5]. Od 1 stycznia do 18 października 1981 wykonywał mandat posła do Parlamentu Europejskiego w ramach delegacji krajowej. Przystąpił do Grupy Socjalistów, należał do Komisji ds. Polityki Regionalnej i Planowania Regionalnego[6]. Następnie w kolejnych rządach (Andreasa Papandreu poza ostatnią funkcją) pełnił funkcje ministra: przemysłu i energii (1981–1986), bez teki (1984), przemysłu, energii i technologii (1986–1989; jednocześnie od marca do lipca 1989 ministra przy premierze), ponownie szefa resortu przemysłu energii i technologii (1989–1990), ministra przy premierze (1993–1994), sprawiedliwości (1995), przemysłu energii i technologii (1995–1996) oraz zdrowia i opieki społecznej (1996)[7].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Πέθανε ο Αναστάσιος Πεπονής. tanea.gr, 8 sierpnia 2011. [dostęp 2020-09-04]. (gr.).
- ↑ Peponēs, Anastasios I.. worldcat.org. [dostęp 2020-09-04]. (ang.).
- ↑ Νικόλαος Πλαστήρας: Ο «Μαύρος καβαλάρης» που έγινε θρύλος. tanea.gr, 18 grudnia 1999. [dostęp 2020-09-04]. (gr.).
- ↑ Father of public sector meritocracy dies. ekatherini.com, 8 sierpnia 2011. [dostęp 2020-09-04]. (ang.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Hellenów. hellenicparliament.gr. [dostęp 2020-09-04]. (ang.).
- ↑ Anastasios Peponis. europarl.europa.eu. [dostęp 2020-09-04].
- ↑ Greek ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2020-09-04]. (ang.).