Wikipedia

Antoni Puchalski

Antoni Gaudenty Puchalski (ur. 12 lutego 1888 w Klimkówce, zm. 1940 w ZSRR) – kapitan artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Antoni Puchalski
Ilustracja
kapitan artylerii kapitan artylerii
Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1888
Klimkówka

Data i miejsce śmierci

1940
USRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1914–1940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Błękitna Armia
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

5 Lwowski Pułk Artylerii Lekkiej10 Dywizjon Artylerii Konnej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Urodził się 12 lutego 1888 jako syn Aleksandra[1][a]. Po wybuchu I wojny światowej w 1914 wstąpił do szeregów Legionów Polskich. Walczył na froncie włoskim, przyłączył się do Armii Polskiej gen. J. Hallera we Francji.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Walczył w wojnie polsko-ukraińskiej 1919 i wojny polsko-bolszewickiej 1920. Został zweryfikowany w stopniu kapitana rezerwy artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[2], a następnie jako kapitan artylerii służby stałej ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1919[3]. W 1923 był oficerem zatrzymanym w służbie czynnej, przydzielony do 5 Lwowskiego pułku artylerii polowej we Lwowie[4], a w 1924 i w kolejnych latach jako oficer zawodowy w tej jednostce[5][6]. Przed 1928 przeniesiony na listę starszeństwa kapitanów artylerii z dniem 1 czerwca 1919[7][8]. W 1932 był oficerem 10 dywizjonu artylerii konnej w Jarosławiu[9].

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 na terenach wschodnich II Rzeczypospolitej został aresztowany przez Sowietów. Został przewieziony do więzienia przy ulicy Karolenkiwskiej 17 w Kijowie. Tam został zamordowany przez NKWD prawdopodobnie na wiosnę 1940. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/3-6 oznaczony numerem 2414)[10]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Ordery i odznaczenia edytuj

Upamiętnienie edytuj

14 kwietnia 2012, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy cmentarzu rzymskokatolickim parafii św. Wawrzyńca w Rymanowie został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Józefa Dubińskiego[13][14][15].

Uwagi edytuj

  1. ↑ Inne dane podała strona z Klimkówki: datę urodzenia 29 sierpnia 1893 oraz imiona rodziców Tomasz i Julia z domu Szul.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Antoni Puchalski. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 841.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 744.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 724.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 646.
  6. ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 379.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 460.
  8. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 185.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 722.
  10. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 77. [dostęp 2014-10-27].
  11. ↑ M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  12. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  13. ↑ Uroczystości Katyńskie. rymanow.pl, 6 marca 2014. [dostęp 2014-04-19].
  14. ↑ Pamiętamy o ofiarach tragedii katyńskiej. lorymanow.pl, 29 kwietnia 2013. [dostęp 2014-04-19].
  15. ↑ 72. rocznica Katynia. Uroczysta Msza święta oraz posadzenie dębów katyńskich i odsłonięcie pamiątkowej tablicy 14.04.2012r.. rymanow.przemyska.pl. [dostęp 2014-04-19].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoni_Puchalski&oldid=68951265”