Antonio Bertali, także Bartali, Bertalay[1] (ur. 11 marca 1605 w Weronie, zm. 1 kwietnia 1669 w Wiedniu[1]) – włoski kompozytor i skrzypek.

Antonio Bertali
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1605
Werona

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1669
Wiedeń

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor, skrzypek

Życiorys edytuj

W latach 1611–1622 był uczniem Stefano Bernardiego[2]. Jeszcze w czasie pobytu w Weronie zdobył sławę jako skrzypek[1]. Od 1622 roku działał w służbie biskupa wrocławskiego Karola[2]. Od około 1623 roku przebywał w Wiedniu, będąc instrumentalistą na dworze cesarskim[1]. Około 1641 roku został wicekapelmistrzem, a w 1649 roku jako następca Giovanniego Valentiniego kapelmistrzem nadwornym[1]. Był organizatorem dworskich widowisk teatralno-baletowo-muzycznych i autorem muzyki na oficjalne okazje[1][2]. Skomponował m.in. kantatę Donna real na uroczystość zaślubin Ferdynanda III z infantką hiszpańską Marią Anną (1631), Missa Ratisbonensis na Sejm Rzeszy w Ratyzbonie (1636) i Requiem na pogrzeb cesarza Ferdynanda II (1637)[2].

Twórczość edytuj

Był płodnym kompozytorem, inwentarz kapeli cesarskiej Leopolda I wymienia około 600 przypisywanych Bertaliemu utworów religijnych i instrumentalnych, jednak większość z nich nie zachowała się[1]. Komponował m.in. msze, oratoria, magnifikaty, Te Deum, psalmy, motety[2]. Był autorem 10 oper w stylu włoskim, z których tylko 3 zachowały się w całości[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 306. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 328. ISBN 0-02-865526-5.

Linki zewnętrzne edytuj