Apolinary z Laodycei

Apolinary z Laodycei
Data i miejsce urodzenia	~310 ; Laodycea
Data i miejsce śmierci	~380 ; Konstantynopol
Wyznanie	apolinaryzm
Sakra biskupia	361

Apolinary z Laodycei (ur. ok. 310 w Laodycei, zm. 390 w Konstantynopolu) – teolog chrześcijański, autor doktryny zwanej apolinaryzmem.

Życiorys edytuj

Syn Apolinarego z Aleksandrii. W 361 został wyświęcony na biskupa Laodycei (Syria).

Przyjaciel św. Atanazego, współpracował z nim w dyskusjach z arianami. W 342 został wygnany z Laodycei przez jej ariańskiego biskupa.

Poglądy edytuj

Od 352 zaczął twierdzić, że aby Chrystus miał naturę boską, nie mógł mieć doskonałej natury ludzkiej. Jego poglądy zostały potępione przez synody w Rzymie w 374 i 377, synod w Aleksandrii w 378, w Antiochii w 379 i ostatecznie przez Sobór konstantynopolitański I (381). Cesarz Teodozjusz I Wielki wygnał go z Antiochii w 388^[1].

Apolinarego wymienia Katechizm Kościoła Katolickiego:

Apolinary z Laodycei przyjmował, że w Chrystusie Słowo zastąpiło duszę lub ducha. Przeciw temu błędowi Kościół wyznał, że wieczny Syn przyjął także rozumną duszę ludzką^[2].

KKK 473

Dzieła edytuj

Demostratio incarnationis divinae
De unione corporis et divinitatis in Christo
De fide et incarnatione
Quod unus sit Christus
De incarnatione Dei Verbi

Przypisy edytuj

↑ Hans Lietzmann, Apollinaris von Laodicea und seine Schule (Tübingen, 1905).
↑ Por. Damazy I, List do biskupów wschodnich: DS 149.

[1] Hans Lietzmann, Apollinaris von Laodicea und seine Schule (Tübingen, 1905).

[2] Por. Damazy I, List do biskupów wschodnich: DS 149.

[1]

[2]

Data i miejsce urodzenia	~310 Laodycea
Data i miejsce śmierci	~380 Konstantynopol

Wyznanie	apolinaryzm
Sakra biskupia	361