Arado Ar 68
Arado Ar 68 – niemiecki samolot myśliwski z okresu przedwojennego i początku II wojny światowej.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dwupłat, konstrukcja mieszana, podwozie klasyczne – stałe |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji | |
| Wycofanie ze służby | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik gaźnikowy, 12-cylindrowy Jumo-210Ea |
| Moc |
670 KM (500 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11,58 m |
| Długość |
9,40 m |
| Wysokość |
3,30 m |
| Powierzchnia nośna |
27,30 m² |
| Masa | |
| Własna |
1600 kg |
| Startowa |
2020 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
335 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
12,5 m/s |
| Pułap |
8100 m |
| Zasięg |
500 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe MG 17 kal. 7,92 mm 60 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy | |
Historia edytuj
Samolot, skonstruowany aby zastąpić typ Heinkel He 51, już w czasie lotu próbnego w roku 1934 wykazał doskonałą sterowność i osiągi. Na początku występowały kłopoty z trwałością i mocą zastosowanego silnika. W efekcie zastosowano silnik typu Junkers Jumo 210 i samolot przeszedł do produkcji seryjnej w 1935 r., mimo że istniały problemy z tolerancją błędów pilota, które groziły odrzuceniem projektu[1].
Pierwsze samoloty tego typu trafiły do oddziałów Luftwaffe we wschodnich Prusach w 1936 roku, a udział w walkach wzięły po raz pierwszy podczas wojny domowej w Hiszpanii. Tu okazało się, że Ar 68 miał słabsze osiągi niż stosowany przez hiszpańskich republikanów samolot typu I-16[2]. Firma Arado zareagowała wprowadzeniem do produkcji modelu E, który do czasu wprowadzenia samolotu Messerschmitt Bf 109, był najczęściej stosowanym myśliwcem w Luftwaffe[3]. W roku 1940 zdemobilizowano ostatnie samoloty tego typu, które służyły jeszcze jako maszyny szkoleniowe i do lotów nocnych[4].
Konstrukcja edytuj
Jednomiejscowy samolot myśliwski w układzie dwupłata. Kadłub o przekroju owalnym, kryty w przedniej części blachą duraluminiową, dalej płótnem. Skrzydła o różnej długości, jednodźwigarowe, wyposażone w lotki wyważone dynamicznie. Komora płatów wzmocniona zastrzałami w kształcie litery N oraz naciągami stalowymi. Podwozie stałe, trójpunktowe z kółkiem ogonowym. Usterzenie krzyżowe z statecznikiem poziomym wzmocnionym za pomocą zastrzałów w kształcie odwróconej litery V[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Lepage 2009 ↓, s. 210.
- ↑ Lepage 2009 ↓, s. 211.
- ↑ Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 41.
- ↑ Murawski 1996 ↓, s. 14.
- ↑ Murawski 1996 ↓, s. 13.
Bibliografia edytuj
- Jean-Denis Lepage: Aircraft of the Luftwaffe, 1935-1945 : an illustrated guide. Jefferson, North Carolina, and London: McFarland & Company, Inc., Publishers, 2009. ISBN 978-0-7864-5280-4. OCLC 335189392.
- Tomasz Murawski: Samoloty Luftwaffe 1939-1945. T. 1. Warszawa: Lampart, 1996, seria: Ilustrowana encyklopedia techniki wojskowej. ISBN 978-83-86776-00-9. OCLC 749671355.
- Heinz J. Nowarra: Die deutsche Luftrüstung 1933-1945. T. 1: Flugzeugtypen AEG - Dornier. Koblenz: Bernard & Graefe Verlag, 1993. ISBN 3-7637-5465-2. OCLC 722044393.