Ariel Ortega
Arnaldo Ariel Ortega (ur. 4 marca 1974 w Libertador General San Martín) – argentyński piłkarz występujący najczęściej na pozycji ofensywnego pomocnika.
.jpg)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
4 marca 1974 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
W czasie kariery przezywany el Burrito (Osiołek).
Kariera piłkarska edytuj
Ortega jest wychowankiem stołecznego River Plate, w którym zadebiutował w grudniu 1991 roku, w spotkaniu przeciwko Platense. Pomocnik szybko otrzymał łatkę dużego talentu. Niski wzrost, przyśpieszenie z piłka przy nodze i świetna technika wzbudziła natychmiastowe skojarzenia z Diego Maradoną, a Ortegę szybko okrzyknięto jego następcą[1].
Po sześciu latach, owocnej gry dla River, zwieńczonej wygraną w Copa Libertadores, zawodnik przeniósł się na Stary Kontynent, zostając w styczniu 1997 roku piłkarzem hiszpańskiej Valencii FC. Po półtora roku, Argentyńczyk kolejny raz zmienił klub, przechodząc do Sampodrii Genua, jako zastępstwo odchodzącego Juana Sebastiana Verona. Rok później – po spadku zespołu do niżej ligi – Ortega został kupiony przez Parmę, z którą wywalczył Superpuchar Włoch. Tam też nie zagościł na długo i latem 2000 roku powrócił do River Plate, w ramach rekompensat za wcześniejszy transfer Hernana Crespo.
W 2002 roku piłkarz został zakupiony przez tureckie Fenerbahce za kwotę 6,5 miliona euro. W Turcji forma Ortegi odżyła, a piłkarz miał swój udział w wygranej (6-0) nad lokalnym rywalem Galatasarayem Stambuł[2]. Sielanka nie trwała długo – piłkarz spóźnił się z powrotem ze zgrupowania reprezentacji Argentyny, a sytuacja ta doprowadziła Turków do wrzenia, w efekcie czego nałożyli na Ortegę karę jedenastu milionów dolarów oraz skierowali sprawę do FIFA. Ostatecznie Sportowy Sąd Arbitrażowy zawiesił Argentyńczyka na okres czterech miesięcy, po których został wolnym zawodnikiem[3].
W 2004 roku został piłkarzem Newell’s Old Boys, gdzie grał przez dwa lata. W czerwcu 2006 po raz trzeci w karierze został piłkarzem River Plate. Mimo regularnej gry, jego pobył naznaczony zmaganiami z alkoholizmem. Z klubu był trzykrotnie wypożyczany – w 2008 rok do Indepediente, w 2011 do All Boys i Defensores de Belgrano.
W 2012 roku, piłkarz zakończył karierę[4].
Kariera reprezentacyjna edytuj
W reprezentacji Argentyny zadebiutował w 1993 roku w spotkaniu przeciwko Niemcom rozegranym w Miami.
Był częścią kadry Albicelestes na Mistrzostwach Świata 1994,na turnieju zagrał w meczu z Grecją oraz w ostatnim spotkaniu 1/8 finału z Rumunią[3]. Cztery lata później na Mistrzostwach Świata we Francji był jedną z gwiazd zespołu. Argentyńczycy zostali wyeliminowani z turnieju przez Holendrów, w trakcie spotkania Ortega został wyrzucony z boiska za uderzenie głową bramkarza Edwina Van Der Sara[5]. Piłkarz znalazł się w kadrze zespołu na kolejny turniej w Korei i Japonii. W trackie mundialu, w spotkaniu ze Szwecją, Ortega zmarnował rzut karny, po dobitce którego Hernan Crespo strzelił gola. Ostatecznie Argentyńczycy odpadli już w fazie grupowej[3].
Wraz z reprezentacją U-23 zdobył srebrny medal Igrzysk Olimpijskich w Atlancie. Uczestnik jednego turnieju o Copa America (1995) i Pucharu Konfederacji (1995), na którym zdobył drugie miejsce.
Swój ostatni występ w narodowych barwach rozegrał aż siedemnaście lat od debiutu. W kwietniu 2010 roku, Ortega został powołany przez selekcjonera Diego Maradonę na spotkanie z Haiti, na które powołani zostali tylko zawodnicy grający w lidze argentyńskiej[6].
Łącznie w barwach narodowych rozegrał 87 spotkań i strzelił 16 goli.
Statystyki edytuj
Klub edytuj
| Klub | Liga | Puchar | Kontynentalne | Razem | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sezon | Klub | Liga | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole |
| Argentyna | Liga | Puchar | CONMEBOL | Razem | ||||||
| 1991–92 | River Plate | Primera División | 14 | 1 | – | – | 14 | 1 | ||
| 1992–93 | 27 | 5 | 5 | 0 | 32 | 5 | ||||
| 1993–94 | 29 | 4 | – | – | 29 | 4 | ||||
| 1994–95 | 25 | 7 | 10 | 1 | 35 | 8 | ||||
| 1995–96 | 23 | 7 | 10 | 2 | 33 | 9 | ||||
| 1996–97 | 16 | 6 | – | – | 16 | 6 | ||||
| Hiszpania | Liga | Puchar | UEFA | Razem | ||||||
| 1996–97 | Valencia | La Liga | 12 | 7 | 0 | 0 | 12 | 7 | ||
| 1997–98 | 20 | 2 | 3 | 0 | 23 | 2 | ||||
| Włochy | Liga | Puchar | UEFA | Razem | ||||||
| 1998–99 | UC Sampdoria | Serie A | 27 | 8 | 4 | 1 | 0 | 0 | 31 | 9 |
| 1999–00 | Parma | 18 | 3 | 1 | 0 | 2 | 0 | 21 | 0 | |
| Argentyna | Liga | Puchar | CONMEBOL | Razem | ||||||
| 2000–01 | River Plate | Primera División | 27 | 9 | 8 | 1 | 35 | 10 | ||
| 2001–02 | 29 | 14 | 6 | 1 | 35 | 15 | ||||
| Turcja | Liga | Puchar | UEFA | Razem | ||||||
| 2002–03 | Fenerbahçe | Süper Lig | 14 | 5 | 0 | 0 | 6 | 0 | 20 | 5 |
| Argentyna | Liga | Puchar | CONMEBOL | Razem | ||||||
| 2004–05 | Newell’s Old Boys | Primera División | 24 | 5 | 24 | 5 | ||||
| 2005–06 | 29 | 6 | 7 | 0 | 36 | 6 | ||||
| 2006–07 | River Plate | 18 | 4 | 3 | 0 | 21 | 4 | |||
| 2007–08 | 26 | 4 | 9 | 2 | 35 | 6 | ||||
| 2008–09 | Independiente | Primera B Nacional | 25 | 4 | 25 | 4 | ||||
| 2009–10 | River Plate | Primera División | 13 | 2 | 2 | 0 | 15 | 2 | ||
| Razem | Argentyna | 325 | 78 | ? | ? | ? | ? | |||
| Spain | 32 | 9 | 3 | 0 | 0 | 0 | 35 | 8 | ||
| Italy | 45 | 11 | 5 | 1 | 2 | 0 | 52 | 1 | ||
| Turkey | 14 | 5 | 0 | 0 | 6 | 0 | 20 | 5 | ||
| Łącznie | 416 | 103 | 8 | 1 | 8 | 0 | ? | ? | ||
Reprezentacyjne edytuj
| Argentyna | ||
|---|---|---|
| Rok | Mecze | Gole |
| 1993 | 1 | 0 |
| 1994 | 10 | 0 |
| 1995 | 16 | 2 |
| 1996 | 7 | 3 |
| 1997 | 9 | 1 |
| 1998 | 13 | 5 |
| 1999 | 7 | 2 |
| 2000 | 11 | 3 |
| 2001 | 7 | 0 |
| 2002 | 4 | 0 |
| 2003 | 1 | 0 |
| 2004 | 0 | 0 |
| 2005 | 0 | 0 |
| 2006 | 0 | 0 |
| 2007 | 0 | 0 |
| 2008 | 0 | 0 |
| 2009 | 0 | 0 |
| 2010 | 1 | 0 |
| Razem | 87 | 16 |
Sukcesy edytuj
Klubowe edytuj
River Plate
- Primera División: 1991 Apertura, 1993 Apertura, 1994 Apertura, 1996 Apertura, 2002 Clausura, 2008 Clausura
- Copa Libertadores: 1996
Parma
- Superpuchar Włoch: 1999
Newell’s Old Boys
- Primera División: 2004 Apertura
Reprezentacyjne edytuj
Argentyna U-23
- Igrzyska panamerykańskie: 1995
- Srebrny medal Igrzysk olimpijskich: 1996
Argentyna edytuj
- Srebrny medal Pucharu Konfederacji: 1995
Indywidualne edytuj
- Drużyna roku Ameryki Południowej: 1994, 1996, 2001, 2002
Przypisy edytuj
- ↑ Wszyscy następcy Maradony [online], Portal o piłce nożnej. Futbolu to nasza pasja!, 18 lipca 2012 [dostęp 2021-04-02] (pol.).
- ↑ Fenerbahçe 6 0 Galatasaray 6 Kasım 2002 Maç Özeti. [dostęp 2021-04-02].
- ↑ a b c Ariel Ortega: Wzloty i upadki idola Monumental [online], Portal o piłce nożnej. Futbolu to nasza pasja!, 14 października 2012 [dostęp 2021-04-02] (pol.).
- ↑ Ariel Ortega zakończy karierę? [online], Transfery.info, 26 kwietnia 2012 [dostęp 2021-04-02] (pol.).
- ↑ argentina vs netherlands gabriel ortega vs edvin van der saar world cup 98 france. [dostęp 2021-04-02].
- ↑ FINISHED South American Dispatch: Diego Maradona set to name Ariel Ortega for World Cup warm-up | Goal.com [online], www.goal.com [dostęp 2021-04-02].
Bibliografia edytuj
- Ariel Ortega w bazie National Football Teams (ang.)
- Ariel Ortega, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26].