Australian Touring Car Championship 1996

Sezon 1996 w Australian Touring Car Championship był 37. sezonem Australijskich Mistrzostw Samochodów Turystycznych. Rozpoczął się on 27 stycznia na torze Eastern Creek Raceway a zakończył 16 czerwca wyścigami na torze Oran Park Raceway.

Sezon 1996 Mistrzostw Australian Touring Car Championship
Inauguracja

25 stycznia

Zakończenie

16 czerwca

Liczba wyścigów

30

Mistrzowie
Kierowcy

Craig Lowndes

Poprzedni sezonNastępny sezon

Sezon składał się z dziesięciu rund po trzy wyścigi. Tytuł mistrzowski zdobył w swoim debiutanckim sezonie Craig Lowndes, a wicemistrzem został obrońca tytułu John Bowe.

Lista startowa edytuj

Zespół Samochód Nr Kierowcy
Dick Johnson Racing Ford EF Falcon 1   John Bowe
17   Dick Johnson
Gibson Motor Sport Holden VR Commodore 2   Mark Skaife
6   Jim Richards
Lansvale Racing Team Holden VP Commodore 3   Trevor Ashby
  Steve Reed
Wayne Gardner Racing Holden VR Commodore 4   Wayne Gardner
7   Neil Crompton
Holden Racing Team Holden VR Commodore 05   Peter Brock
15   Craig Lowndes
Perkins Engineering
(Castrol Perkins Motorsport)
Holden VR Commodore 8   Russell Ingall
11   Larry Perkins
Larkham Motor Sport Ford EF Falcon 10   Mark Larkham
Malcolm Stenniken Holden VR Commodore 14   Malcolm Stenniken
Tim Slako Holden VR Commodore 24   Tim Slako
Tony Longhurst Racing Ford EF Falcon 25   Tony Longhurst
M3 Motorsport Holden VP Commodore 26   John Cotter
29   Peter Doulman
Terry Finnigan Holden VR Commodore 27   Terry Finnigan
Playscape Racing Ford EF Falcon 28   Kevin Waldock
Glenn Seton Racing
(Ford Credit Racing)
Ford EF Falcon 30   Glenn Seton
Phil Johnson Holden VR Commodore 31   Grant Johnson
Garry Rogers Motorsport Holden VR Commodore 32   Steven Richards
Pro-Duct Racing Holden VR Commodore 33   Bob Pearson
Claude Giorgi Ford EB Falcon 34   Claude Giorgi
Scotty Taylor Racing Holden VP Commodore 37   Bill Attard
  Alan Taylor
James Rosenberg Racing Holden VR Commodore 38   Mark Poole
Challenge Motorsport Holden VR Commodore 39   Chris Smerdon
Gary Willmington Performance Ford EB Falcon 41   Garry Willmington
Mal Rose Racing Holden VR Commodore 44   Mal Rose
John Faulkner Racing Holden VR Commodore 46   John Faulkner
Daily Planet Racing Ford EB Falcon 47   John Trimbole
  David Attard
Alcair Racing Holden VR Commodore 49   Greg Crick
Peter McLeod Holden VR Commodore 50   Peter McLeod
Steven Ellery Racing Ford EF Falcon 52   Steven Ellery
Truckie Parsons Holden VR Commodore 55   David „Truckie” Parsons
Novacastrian Motorsport Holden VP Commodore 62   Wayne Russell
PACE Racing Holden VP Commodore 74   Kevin Heffernan
John Sidney Racing Ford EF Falcon 75   Max Dumesny
Cadillac Productions Holden VP Commodore 79   Mike Conway
Shaun Walker Holden VR Commodore 99   Shaun Walker
Alan Jones Racing Ford EF Falcon 201   Paul Romano
301   Alan Jones

Kalendarz edytuj

Runda Tor Data Zwycięzca
rundy kwalifikacji wyścigu 1 wyścigu 2 wyścigu 3 Zespół
1   Eastern Creek Raceway 25-27 stycznia Craig Lowndes J. Bowe J. Bowe C. Lowndes C. Lowndes Holden Racing Team
2   Sandown International Raceway 2-4 lutego Craig Lowndes J. Bowe C. Lowndes J. Bowe G. Seton Holden Racing Team
3   Mount Panorama Circuit 23-25 lutego John Bowe J. Bowe J. Bowe J. Bowe J. Bowe Dick Johnson Racing
4   Symmons Plains Raceway 15-17 marca Craig Lowndes C. Lowndes C. Lowndes C. Lowndes C. Lowndes Holden Racing Team
5   Phillip Island Grand Prix Circuit 12-14 kwietnia Larry Perkins P. Brock C. Lowndes L. Perkins G. Seton Perkins Engineering
6   Calder Park Raceway 26–28 kwietnia Russell Ingall C. Lowndes C. Lowndes R. Ingall G. Seton Perkins Engineering
7   Lakeside International Raceway 10-12 maja Craig Lowndes D. Johnson C. Lowndes C. Lowndes C. Lowndes Holden Racing Team
8   Barbagallo Raceway 24-26 maja Craig Lowndes C. Lowndes C. Lowndes C. Lowndes C. Lowndes Holden Racing Team
9   Mallala Motor Sport Park 31 maja-2 czerwca Craig Lowndes J. Bowe C. Lowndes C. Lowndes W. Gardner Holden Racing Team
10   Oran Park Raceway 14-16 czerwca Peter Brock P. Brock P. Brock P. Brock P. Brock Holden Racing Team

Wyniki i klasyfikacja edytuj

Miejsce Kierowca EAS SAN BAT SYM PHI CAL LAK BAR MAL ORA Suma punktów
1 Craig Lowndes 56 46 13 60 20 26 60 60 50 32 423
2 John Bowe 32 40 60 36 14 42 34 24 32 30 344
3 Glenn Seton 28 44 20 32 37 30 27 42 4 44 308
4 Peter Brock 10 26 34 48 12 10 32 32 22 60 286
5 Larry Perkins 7 12 32 16 40 30 14 5 22 14 192
6 Russell Ingall 20 26 8 8 22 52 14 8 18 7 183
7 Wayne Gardner 36 14 14 2 18 20 4 22 28 24 182
8 Alan Jones 14 1 10 14 25 0 36 28 32 20 180
9 Mark Skaife 8 40 16 16 NU 16 10 26 15 30 177
10 Dick Johnson 22 10 40 7 28 13 28 NU 18 7 173
11 Tony Longhurst 12 NU 10 12 12 26 8 20 NU 1 101
12 Steven Richards 0 12 0 2 16 8 9 5 24 8 84
13 Neil Crompton 22 6 21 24 NU 73
14 Paul Romano 10 1 NU NU 13 2 3 2 NU NU 31
15 Steven Ellery 0 1 0 1 12 1 0 5 6 2 28
16 Max Dumesny 8 NU 5 NS 13
17 John Faulkner 2 3 NU NU 5
18 Greg Crick 1 0 1 1 NU 0 NU 0 NU NU 3
19 Kevin Waldock NU 2 2
20 Terry Finnigan 1 0 0 1
20 Mark Poole 0 0 1 1
Miejsce Kierowca EAS SAN BAT SYM PHI CAL LAK BAR MAL ORA Suma punktów
Klucz punktacji
Miejsce 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Punkty 20 16 14 12 10 8 6 4 2 1

W porównaniu z poprzednim sezonem zrezygnowano z wyścigów Dash for Cash, a każda runda składała się teraz z trzech krótszych równo punktowanych wyścigów (ok. 40–60 km każdy).

Pozycje startowe w pierwszym wyścigu ustalane były każdorazowo poprzez kwalifikacje. Wyniki pierwszego wyścigu były jednocześnie pozycjami startowymi w drugim wyścigu, a wyniki drugiego wyścigu były pozycjami startowymi do trzeciego.

Miejsce zajęte w danej rundzie określano poprzez zsumowanie wszystkich punktów zdobytych podczas danej rundy. W przypadku takiej samej liczby punktów u kierowców wyższe miejsce zajmował ten który zajął wyższą pozycję w trzecim wyścigu.

Linki zewnętrzne edytuj