Bartnia Góra (góra)
Bartnia Góra (632 m n.p.m.) – góra w Beskidzie Niskim, w paśmie Magury Małastowskiej.
 Bartna Góra – widok z drogi z Bielanki do Szymbarku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
632 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Niskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°36′36″N 21°07′50″E/49,610000 21,130556
| |
Położenie edytuj
Jest najbardziej na północ wysuniętym szczytem w paśmie Magury Małastowskiej, z którą łączy się przez przełęcz Zdżar i Sołtysią Górę. Wznosi się na południowy wschód od Szymbarku i na północny wschód od Bielanki.
Ukształtowanie edytuj
Wierzchowina szczytowa Bartniej Góry ma kształt rogalika, którego jedno ramię obniża się łagodnie na południe, ku przełęczy Zdżar, natomiast drugie opada stromo ku zachodowi, ku dolinie potoku Bielanka. Szczyt (632 m n.p.m.) znajduje się mniej więcej w centrum rogalika, natomiast na ramieniu opadającym ku zachodowi znajduje się druga kulminacja wysokości 629 m n.p.m. Stoki miernie rozczłonkowane. W kierunku północno-wschodnim od szczytu odchodzi długie ramię górskie, opadające przez wzniesienie zwane Wierzchowiną (ok. 520 m n.p.m.) w widły Ropy i Sękówki, aż ku centrum Gorlic. Szczyt w całości zalesiony.
Turystyka edytuj
Na szczyt – pozbawiony widoków – nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. Węzeł szlaków turystycznych znajduje się na pobliskiej przełęczy Zdżar.
Bibliografia edytuj
- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, Roman Trzmielewski (red.), Włodzimierz Dyzio (oprac.), Kraków: Wyd. Compass, 2004, ISBN 83-89165-54-6, OCLC 838912473.
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.