Bazylika Matki Bożej Płaczącej z La Salette w Dębowcu
Bazylika Matki Bożej Płaczącej z La Salette w Dębowcu – kościół należący do zgromadzenia Saletynów. Jest częścią Sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej w Dębowcu zwanym Polskim La Salette.
| Bazylika mniejsza | |||||||||||||||
.jpg) Sanktuarium | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||
| Bazylika mniejsza • nadający tytuł |
od 20 maja 2012 | ||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
Matki Bożej Płaczącej z La Salette | ||||||||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||
| Cudowne wizerunki |
Figura Płaczącej Madonny z La Salette | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Dębowiec  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu jasielskiego  | |||||||||||||||
 49°41′02,56″N 21°27′57,32″E/49,684044 21,465922
| |||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||
Historia edytuj
Świątynia została wybudowana w latach 1936–1939 według projektu architekta Witolda Rawskiego ze Lwowa. 21 września 1941 została uroczyście poświęcona przez księdza Franciszka Kasaka, dziekana z Nowego Żmigrodu. 17 września 1944 kościół został zniszczony przez lotnictwo sowieckie, ponieważ w klasztorze Saletynów stacjonowali żołnierze Wehrmachtu. W 1966 obecna budowla została konsekrowana przez biskupa przemyskiego Ignacego Tokarczuka.
20 maja 2012 roku decyzją papieża Benedykta XVI świątynia została ustanowiona bazyliką mniejszą.
-
Widok ogólny -
Klasztor -
Figura Matki Bożej Płaczącej
.jpg)
.jpg)
Cudowna figura edytuj
Obiektem szczególnej czci jest figura Matki Bożej Płaczącej, znajdująca się w bocznej kaplicy świątyni. Jest to rzeźba o wysokości 130 cm, wierna kopia rzeźby z La Salette. Ukazuje Maryję siedzącą na kamiennej skale, z twarzą ukrytą w dłoniach i pochyloną do przodu. Została wykonana z drewna w 1959 i pokryta polichromią w Krakowie w 1960. Rzeźba została wykonana przez rzeźbiarza Edwarda Kosia, według modelu prof. Franciszka Kalfasa z Krakowa. 15 września 1996 została udekorowana papieskimi koronami przez ówczesnego nuncjusza apostolskiego, ks. abp. Józefa Kowalczyka.