Wikipedia

Benjamin Østvold

norweski skoczek narciarski

Benjamin Østvold (ur. 13 stycznia 2001 w Raufoss[2]) – norweski skoczek narciarski. Uczestnik mistrzostw świata juniorów (2021). Medalista mistrzostw kraju. Zwycięzca Pucharu Kontynentalnego 2022/2023.

Benjamin Østvold
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 2001
Raufoss

Klub

Lensbygda Sportsklubb

Debiut w PŚ

26 marca 2021 w Planicy (62. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

28 stycznia 2023 w Bad Mitterndorf (22. miejsce)

Rekord życiowy

243,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (12 marca 2022)[1]

Inne nagrody
Reprezentacja  Norwegia
Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2022/2023

Starszy brat Sebastiana i Fabiana Østvolda[3].

Przebieg kariery edytuj

1 lipca 2017 zadebiutował w FIS Cupie, zajmując 64. miejsce w zawodach w Villach. Pierwsze punkty cyklu zdobył w grudniu 2019 w Notodden dzięki zajęciu 23. pozycji[4].

16 stycznia 2021 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym. W pierwszym konkursie w Innsbrucku nie został dopuszczony do startu, a w drugim, rozgrywanym tego samego dnia, zajął 9. miejsce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2021, gdzie był 31. indywidualnie i 4. w drużynie. 26 marca 2021 zadebiutował w Pucharze Świata. W rozgrywanym bez przeprowadzania kwalifikacji konkursie w Planicy zajął 62. lokatę[5].

W grudniu 2021 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zwyciężając w Engelbergu. W sezonie 2021/2022 stawał również na trzecim stopniu podium konkursów tej rangi w Oberstdorfie i Planicy[6].

W sezonie zimowym 2022/2023 początkowo startował w Pucharze Kontynentalnym. W grudniu 2022 i styczniu 2023 pięciokrotnie stawał na podium cyklu, odnosząc dwa zwycięstwa. W połowie stycznia zacżął być powoływany na zawody Pucharu Świata. 28 stycznia 2023 po raz pierwszy w karierze zdobył punkty tego cyklu, konkurs na skoczni mamuciej w Bad Mitterndorf kończąc na 22. pozycji. Były to jedyne punkty Østvolda w sześciu startach i w lutym powrócił do występów w Pucharze Kontynentalnym. Tam siedmiokrotnie stanął na podium, odnosząc cztery kolejne zwycięstwa[7]. Pozwoliło mu to na wygranie klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego 2022/2023[8]. W drugiej połowie marca 2023 ponownie startował w Pucharze Świata. Zdobył kolejne punkty cyklu, w konkursie Raw Air 2023 w Lillehammer zajmując 23. miejsce[7], a następnie dwukrotnie poważnie upadał: na treningu w Vikersund i podczas kwalifikacji w Lahti[9].

Østvold jest medalistą mistrzostw Norwegii. Indywidualnie we wrześniu 2021 zdobył złoty medal na skoczni dużej[10]. Reprezentując okręg Oppland w drużynie męskiej zdobył brązowy medal w 2021[11] i 2023[12], a w zespole mieszanym srebrny w 2022[13] i 2023[14].

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2021   Lahti – 31. miejsce

Drużynowo edytuj

2021   Lahti – 4. miejsce[a]

Starty B. Østvolda na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
31. 11 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 82,5 m – 103,8 pkt 160,1 pkt Niklas Bachlinger
4. 12 lutego 2021   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[a] 91,0 m 92,0 m 901,7 pkt (237,3 pkt) 84,5 pkt Austria

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[15]
2022/2023 58.
2023/2024 36.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2020/2021
                                                  punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q 62 - 0
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q q - - - - - 0
Sezon 2022/2023
                                                                punkty
- - - - - - - - - - - - 49 q 36 35 22 36 - - - - - - - q 23 - - q - - 17
Sezon 2023/2024
                                                                punkty
- - - q - - - - 33 q 42 12 q - 13 28 32 38 17 10 - - - - 22 - 31 11 dq - 25 24 131
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon
2023/2024 		           
- - - - - 3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2023/2024 36.

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[15]
2022 65.
2023 66.
2024 42.

Planica 7 edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce Źr.
2021 62. [16]
2024 22. [17]

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[15]
2022/2023 38.
2023/2024 35.

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[8]
2020/2021 46.
2021/2022 24.
2022/2023 1.
2023/2024 15.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 27 grudnia 2021   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 132,0 m 125,0 m 255,9 pkt
2. 27 grudnia 2022   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 133,5 m 138,0 m 294,3 pkt
3. 28 grudnia 2022   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 135,0 m 139,0 m 298,8 pkt
4. 18 lutego 2023   Rena Renabakkene K-124 HS-139 138,5 m 134,0 m 232,1 pkt
5. 19 lutego 2023   Rena Renabakkene K-124 HS-139 140,0 m 137,5 m 258,3 pkt
6. 4 marca 2023   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 131,5 m 134,0 m 280,4 pkt
7. 5 marca 2023   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 133,0 m 137,0 m 297,0 pkt
8. 15 grudnia 2023   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 144,5 m 138,0 m 302,6 pkt
9. 28 stycznia 2024   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 139,0 m 140,0 m 243,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 27 grudnia 2021   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 132,0 m 125,0 m 255,9 pkt 1. –
2. 15 stycznia 2022   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 136,0 m 137,5 m 302,4 pkt 3. 13,6 pkt Ulrich Wohlgenannt
3. 27 lutego 2022   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 130,5 m – 141,1 pkt 3. 6,2 pkt Joacim Ødegård Bjøreng
4. 11 grudnia 2022   Vikersund Vikersundbakken K-105 HS-117 113,0 m 114,0 m 271,3 pkt 3. 7,8 pkt Philipp Raimund
5. 27 grudnia 2022   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 133,5 m 138,0 m 294,3 pkt 1. –
6. 28 grudnia 2022   Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 135,0 m 139,0 m 298,8 pkt 1. –
7. 7 stycznia 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 131,5 m 134,5 m 281,6 pkt 2. 2,0 pkt Žak Mogel
8. 8 stycznia 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 135,0 m 128,5 m 273,8 pkt 3. 11,2 pkt Fredrik Villumstad
9. 11 lutego 2023   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 133,0 m 146,5 m 283,0 pkt 2. 9,9 pkt Sondre Ringen
10. 12 lutego 2023   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 131,5 m 131,0 m 247,6 pkt 3. 18,8 pkt Jewhen Marusiak
11. 18 lutego 2023   Rena Renabakkene K-124 HS-139 138,5 m 134,0 m 232,1 pkt 1. –
12. 19 lutego 2023   Rena Renabakkene K-124 HS-139 140,0 m 137,5 m 258,3 pkt 1. –
13. 4 marca 2023   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 131,5 m 134,0 m 280,4 pkt 1. –
14. 5 marca 2023   Iron Mountain Pine Mountain Jump K-119 HS-133 133,0 m 137,0 m 297,0 pkt 1. –
15. 12 marca 2023   Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 128,0 m 141,0 m 249,2 pkt 3. 32,4 pkt Clemens Leitner
16. 15 grudnia 2023   Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 144,5 m 138,0 m 302,6 pkt 1. –
17. 28 stycznia 2024   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 139,0 m 140,0 m 243,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2020/2021
                                      punkty
- - - - - dq 9 - - - - - - - - 16 8 - - 76
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - 15 dq - - 1 15 3 13 - - - - - 47 dq - - 9 3 - - - - - 301
Sezon 2022/2023
                                                  punkty
4 3 27 dq 1 1 2 3 - - - - - 2 3 1 1 30 31 1 1 3 11 - - 1079
Sezon 2023/2024
                                                      punkty
5 4 1 19 - - - - - - - - - 10 1 - - - - dq 6 6 6 - - - - 453
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[8]
2021 28.
2022 7.
2023 9.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 24 września 2023   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 137,0 m 145,5 m 268,7 pkt 2. 12,5 pkt Lovro Kos

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu LPK 2023

2021
                        punkty
- - 56 55 - - 30 5 13 8 dq 14 116
2022
                  punkty
46 - 10 14 6 7 dq 4 5 215
2023
                  punkty
20 27 27 4 9 2 6 20 8 261
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[18]
2019/2020 148.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2017/2018
                                          punkty
64 61 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2019/2020
                                            punkty
72 32 - - 66 dq - - - - - - 23 32 - - - - - - 53 51 8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Iver Olaussen, Adrian Thon Gundersrud, Benjamin Østvold i Bendik Jakobsen Heggli

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-12].
  2. ↑ Benjamin Oestvold (Norwegia). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2021-09-07].
  3. ↑ Han bruker sekssifret beløp på sønnenes karriere hvert år. oa.no, 2021-01-22. [dostęp 2023-10-29]. (norw.).
  4. ↑ OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; FIS Cup. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  5. ↑ OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  6. ↑ OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  7. ↑ a b OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-11-01]. (ang.).
  8. ↑ a b c OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
  9. ↑ Skoki, Lahti: Benjamin Oestvold runął na zeskok! Groźny upadek [WIDEO]. sport.tvp.pl. [dostęp 2023-11-01].
  10. ↑ Dominik Formela: Buskum i Oestvold letnimi mistrzami Norwegii, Fannemel dwukrotnie na podium. skijumping.pl, 2021-09-07. [dostęp 2021-09-07].
  11. ↑ Dominik Formela: Skok Tandego na wagę złota. skijumping.pl, 2021-10-31. [dostęp 2022-06-21].
  12. ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Norwegii w Oslo: Zespół Graneruda i Lindvika z drużynowym złotem. 2023-10-29. [dostęp 2023-11-01].
  13. ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Norwegii w Oslo: Zwycięstwo drużyny Lindvika i Graneruda, Tande ze złotem w mikście. 2022-10-30. [dostęp 2023-11-01].
  14. ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Norwegii w Oslo: Złote medale dla Kvandal i Graneruda. 2023-10-28. [dostęp 2023-11-01].
  15. ↑ a b c OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  16. ↑ Season 2020/2021 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  17. ↑ Season 2023/2024 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2024-03-24. [dostęp 2024-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-24)]. (ang.).
  18. ↑ OESTVOLD Benjamin - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-31]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Benjamin_Østvold&oldid=73309840”