Betacetylometadol – organiczny związek chemiczny, syntetyczny opioid. Znajduje się w grupie I-N ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[1]. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)[2].
Betacetylometadol
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
octan [(3S,6R)-6-(dimetyloamino)-4,4-difenyloheptan-3-ylu]
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C23H31NO2
|
Masa molowa
|
353,50 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
17199-59-6
|
PubChem
|
62710
|
DrugBank
|
DB01522
|
SMILES
|
CC[C@@H](C(C[C@@H](C)N(C)C)(C1=CC=CC=C1)C2=CC=CC=C2)OC(=O)C
|
|
InChI
|
InChI=1S/C23H31NO2/c1-6-22(26-19(3)25)23(17-18(2)24(4)5,20-13-9-7-10-14-20)21-15-11-8-12-16-21/h7-16,18,22H,6,17H2,1-5H3/t18-,22+/m1/s1
|
InChIKey
|
XBMIVRRWGCYBTQ-GCJKJVERSA-N
|
|
|