Bilew

wieś w województwie łódzkim

Bilewwieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Sędziejowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Bilew
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

łaski

Gmina

Sędziejowice

Liczba ludności (2022)

289[2]

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-160[3]

Tablice rejestracyjne

ELA

SIMC

0712090

Położenie na mapie gminy Sędziejowice
Mapa konturowa gminy Sędziejowice, u góry znajduje się punkt z opisem „Bilew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bilew”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Bilew”
Położenie na mapie powiatu łaskiego
Mapa konturowa powiatu łaskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bilew”
Ziemia51°34′14″N 19°02′41″E/51,570556 19,044722[1]

Wieś nad Grabią. Nazwa pochodzi od przezwiska Biel (według S. Zajączkowskiego). Pierwsza wzmianka z 1309 r.: Bielow, powtórzona w 1386 r. W 1390 r. występują: Petr de Belowo, Jaszko de Belowo i Jaszko de Belawi, a w księgach ziemskich Sieradzkiego z r. 1417 - Sczibor de Belowo. U Jana Łaskiego (w "Liber beneficiorum... s.482-3) Byelow-villa, par. Marzenin. W 1511 r. - Bielowy desert (pustkowie), a w 1552 r. Bieliów. W 1827 r. wieś liczyła 15 domów i 132 mieszkańców. Wieś na przełomie XVIII/XIX w. stanowiła własność Bogumiła Walewskiego, który ją sprzedał wraz z Gajewnikami Antoniemu Prądzyńskiemu h. Grzymała 16 VI 1810 r., po nim władał nią jego syn - Ignacy, do 1862 r., kiedy to sprzedał ją Arnolfowi Nowina Młoszewskiemu. Prądzyńscy (ojciec i syn) w okresie trwania partyzantki płk. Józefa Zaliwskiego udzielali pomocy jego emisariuszom: Antoniemu, Faustynowi i Walentemu - braciom Sulimierskim, co spowodowało ich aresztowanie i postawienie przed Komisją Śledczą. Wobec Antoniego zastosowano tylko dozór policyjny, Ignacego karnie wcielono do Korpusu Orenburskiego, z którym uczestniczył w wyprawie w 1839/1840 r. w celu podboju Chanatu Chiwy (Kazachstan). Prądzyński w 1842 r. wrócił do kraju i w 1844 r. ożenił się z Xawerą Sulimierską. A. Młoszewski sprzedał dobra Bilew i Gajewniki w 1866 r. Marii z Białeckich - żonie hr. Stadnickiego, w ich posiadaniu dobra te były do 1900 r., kiedy to na publicznej licytacji zostały sprzedane Walerianowi Garszyńskiemu, który następnie je rozparcelował.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 6016
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 67 [zarchiwizowane 2022-10-26].

Bibliografia edytuj

  • Marszałek W., Wędrówka ze Zduńskiej Woli do Marzenina n. Grabią, [w:] "Na sieradzkich szlakach", nr 1/53/1999/XIV, s. 56-59.
  • Bilew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 226.