Birula
Birula – polski herb szlachecki znany z jedynego wizerunku pieczętnego. Według Tadeusza Gajla odmiana herbu Kościesza.
Opis herbu edytuj
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu czerwonym rogacina uszczerbiona z prawej, podwójnie przekrzyżowana i rozdarta u dołu, srebrna.
Jedyna wzmianka historyczna na temat tego herbu nie zawiera barw. Zrekonstruował je Tadeusz Gajl, poprzez analogię z Kościeszą.
Najwcześniejsze wzmianki edytuj
Pieczęć Leona BIruli, leśniczego witebskiego, z 1748[2].
Herbowni edytuj
Herb ten, jako herb własny, przysługiwał jednej tylko rodzinie herbownych:
Birula.
Przypisy edytuj
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Wiktor Wittyg: Nieznana szlachta polska i jej herby. Kraków: 1908, s. 32.
Bibliografia edytuj
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne edytuj
- Herb Birula z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla