Bitwa o Białą

Bitwa o Białą
	II wojna światowa, front wschodni, część operacji górnośląskiej
	; Żołnierze Armii Czerwonej na Rynku w Białej
Czas	17–18 marca 1945
Miejsce	Biała
Terytorium	III Rzesza
Przyczyna	operacja górnośląska
Wynik	zwycięstwo wojsk radzieckich
Strony konfliktu
ZSRR	III Rzesza
Dowódcy
Jewtichij Biełow; Iwan Korczagin; Wasilij Orłow	n/n
Straty
137 poległych	n/n
	Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej miejsce bitwy
	50°23′08″N 17°39′51″E/50,385556 17,664167

Bitwa o Białą – jedno ze starć Armii Czerwonej ze znajdującym się w odwrocie niemieckim Wehrmachtem, prowadzone w ramach operacji górnośląskiej.

Przebieg walk edytuj

Armia Czerwona podeszła pod Białą 17 marca 1945 roku. Wojska niemieckie przeprowadziły ostrzał artyleryjski zbliżających się Sowietów, w wyniku którego ciężko ranny został przebywający na punkcie obserwacyjnym 17 brygady zmechanizowanej Wasilij Orłow, dwa dni później w wyniku odniesionych ran zmarł w szpitalu polowym w Lwówku Śląskim^[1].

Wieczorem 18 marca 1945 10 Gwardyjski Korpus Pancerny pod dowództwem generała Jewtichija Biełowa i 7 Korpus Zmechanizowany Gwardii pod dowództwem generała Iwana Korczagina wycofały się z Prudnika w celu zaatakowania Białej^[2]. Biełow rozpoczął swój atak od południa, z Dobroszewic, natomiast Korczagin zaatakował od wschodu, z Solca^[2].

Oddziały niemieckie zostały szybko wyparte. W walkach o miasto zginęło 137 żołnierzy radzieckich. Na miejscu ich pierwotnego pochówku na Placu Zamkowym postawiono Pomnik Wdzięczności Armii Czerwonej^[3]. W wyniku walk została spalona wschodnia pierzeja Rynku z ratuszem.

Siły ZSRR edytuj

21 Armia
- 117 Korpus Armijny

4 Gwardyjska Armia Pancerna
- 10 Gwardyjski Korpus Pancerny
- 7 Korpus Zmechanizowany Gwardii

Przypisy edytuj

↑ Bolesław Dolata: Wyzwolenie Dolnego Śląska w 1945 roku. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź: Wydawnictwo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, 1985, s. 174. ISBN 83-04-01882-9.
↑ ^a ^b Upper Silesian operation [online], Военное обозрение [dostęp 2020-02-24] (ang.).
↑ Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939–1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, s. 489.

[1] Bolesław Dolata: Wyzwolenie Dolnego Śląska w 1945 roku. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź: Wydawnictwo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, 1985, s. 174. ISBN 83-04-01882-9.

[:1-2] Upper Silesian operation [online], Военное обозрение [dostęp 2020-02-24] (ang.).

[:0-3] Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa „Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939–1945”, Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, s. 489.

[1]

[2]

[3]