Boris Wasiljew (lotnik)

Boris Michajłowicz Wasiljew (ros. Борис Михайлович Васильев, ur. 7 listopada?/20 listopada 1913 we wsi Lebiedkino w Czuwaszji, zm. 23 lutego 1955 w Stawropolu) – radziecki lotnik wojskowy, pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1941).

Boris Wasiljew
Борис Васильев
pułkownik lotnictwa pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1913
Lebiedkino, Czuwaszja

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1955
Stawropol

Przebieg służby
Lata służby

1937–1953

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy

Życiorys edytuj

Urodził się w czuwaskiej rodzinie chłopskiej. Wcześnie stracił rodziców, wychowywał się w domu dziecka. Po ukończeniu szkoły kierował wiejską szkołą podstawową i był sekretarzem komórki Komsomołu oraz przewodniczącym komisji rewizyjnej kołchozu. Od 1935 uczył się w Kazańskim Instytucie Lotniczym i jednocześnie w aeroklubie, od 1937 służył w Armii Czerwonej, od 1939 należał do WKP(b). W 1939 ukończył wojskową szkołę lotniczą w Borisoglebsku, a w 1941 kursy komisarzy-pilotów przy Kaczyńskiej Wyższej Wojskowej Szkole Lotniczej dla Pilotów, od czerwca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami jako komisarz i pilot myśliwski. Do września 1941 jako starszy politruk i komisarz samodzielnej eskadry 44 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 6 Armii Frontu Południowego wykonał 35 lotów bojowych i strącił osobiście 9 samolotów wroga. W grudniu 1941 eskadrę przeformowano w 92 pułk lotnictwa myśliwskiego, którego dowódcą został Farit Fatkulin, a komisarzem Boris Wasiljew; po śmierci Fatkulina w walce w lipcu 1942 Wasiljew objął dowództwo. W jednej z walk został ranny, po wyleczeniu wrócił na front. Pod koniec wojny dowodził 813 pułkiem lotnictwa myśliwskiego. Łącznie wykonał 126 lotów bojowych i brał udział w 67 walkach powietrznych, strącając osobiście 10 i w grupie 11 samolotów wroga. W 1951 ukończył Akademię Wojskowo-Powietrzną, w 1953 został zwolniony do rezerwy w stopniu pułkownika. Mieszkał i pracował w Stawropolu. Zginął w wypadku lotniczym.

Odznaczenia edytuj

I medale.

Bibliografia edytuj