Wikipedia

Bronisław Longchamps de Bérier

Bronisław Longchamps de Bérier (ur. 31 sierpnia 1852 we Lwowie, zm. 21 października 1914 tamże) – generał lekarz sztabowy cesarskiej i królewskiej Armii.

Bronisław Longchamps de Bérier
generał lekarz sztabowy generał lekarz sztabowy
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1852
Lwów

Data i miejsce śmierci

21 października 1914
Lwów

Przebieg służby
Lata służby

1876–1913

Siły zbrojne

c. i k. Armia

Jednostki

95 Pułk Piechoty
24 Pułk Piechoty
3 Korpus
11 Korpus

Stanowiska

szef sanitarny korpusu

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie pokoju) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy

Życiorys edytuj

Był synem Bogusława lekarza medycyny i powstańca z 1831, bratem Franciszka. Studiował medycynę na uniwersytetach w Würzburgu, Pradze i w Wiedniu. Służbę wojskową rozpoczął jak ochotnik jednoroczny 1 października 1876 w stopniu elewa służby lekarskiej w Szpitalu Garnizonowym nr 1 w Wiedniu a następnie w Szpitalu Garnizonowym nr 14 we Lwowie. Jako oficer rezerwy służył w latach 1878–1882 w 3 pułku taborów. 1 marca 1884 uzyskał status lekarza służby czynnej i rozpoczął 2 letnią pracę w Szpitalu Garnizonowym nr 14 we Lwowie, był tam kierownikiem oddziału chirurgicznego. We wrześniu 1886 został przeniesiony do Szpitala Garnizonowego Nr 25 w Sarajewie. Przez 2 lata był członkiem komisji poborowych na terenie Bośni. W 1888 przeszedł do 95 Pułk Piechoty wracając do Lwowa. W 1889 został mianowany lekarzem pułkowym 1. klasy. W latach 1892–1899 pracował w stacjonującym również we Lwowie 24 Pułku Piechoty. 1 maja 1899 awansował na stanowisko lekarza sztabowego, powrócił do Szpitala Garnizonowego Nr 14 gdzie w 1902 awansował na starszego lekarza sztabowego 2. klasy zostając zastępcą komendanta szpitala i kierownikiem administracji. W 1906 został mianowany na stopień starszego lekarza sztabowego 1. klasy i wyznaczony na stanowisko komendanta Szpitala Garnizonowego Nr 14. W 1909 mianowany został szefem sanitarnym 3 Korpusu w Grazu[1]. 18 lipca 1911 powrócił do Lwowa na stanowisko szefa sanitarnego 11 Korpusu. 30 października tego roku został mianowany na stopień generała lekarza sztabowego[2][3]. 1 listopada 1913 został przeniesiony w stan spoczynku. Mieszkał we Lwowie, gdzie zmarł 21 października 1914[4].

Bronisław Longchamps de Bérier był żonaty z Heleną Rieger miał troje dzieci; synów Romana prawnika profesora i rektora Uniwersytetu Lwowskiego, Andrzeja (1889–1963) prawnika, sędziego Naczelnego Trybunału Administracyjnego oraz córkę Jadwigę (1895–1964) malarkę[5].

Awanse edytuj

  • lekarz pułkowy 2. klasy (niem. Regimentsarzt 2. Klasse[a]) – 1 maja 1884[7]
  • lekarz pułkowy 1. klasy (niem. Regimentsarzt 1. Klasse[b]) – 1889[8]
  • lekarz sztabowy (niem. Stabsarzt[c]) – 27 maja 1899[9]
  • starszy lekarz sztabowy 2. klasy (niem. Oberstabsartzt 2. Klasse[d]) – 1 listopada 1902[10]
  • starszy lekarz sztabowy 1. klasy (niem. Oberstabsartzt 1. Klasse[e]) – 1 listopada 1906[11]
  • generał lekarz sztabowy (niem. Generalstabsartzt[f]) – 30 października 1911[12]

Ordery i odznaczenia edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Stopień lekarza pułku 2. klasy był równorzędny stopniowi kapitana i rotmistrza 2. klasy[6].
  2. ↑ Stopień lekarza pułku 1. klasy był równorzędny stopniowi kapitana (niem. Hauptmann) i rotmistrza 1. klasy (niem. Rittmeister[6].
  3. ↑ Stopień lekarza sztabowego był równorzędny stopniowi majora[6].
  4. ↑ Stopień starszego lekarza sztabowego 2. klasy był równorzędny stopniowi podpułkownika[6].
  5. ↑ Stopień starszego lekarza sztabowego 1. klasy był równorzędny stopniowi pułkownika[6].
  6. ↑ Stopień generała lekarza sztabowego był równorzędny stopniowi generała majora[6].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 136, 1244.
  2. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1912 ↓, s. 154, 1259.
  3. ↑ a b c d e Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 158, 1327.
  4. ↑ Rydel 2001 ↓, s. 224.
  5. ↑ Jarosław Kola, Historia pewnego rodu cz. 1 „Kurier Galicyjski” nr 6 (178) 26 marca – 15 kwietnia 2013
  6. ↑ a b c d e f Rydel 2001 ↓, s. 89.
  7. ↑ Rocznik oficerski 1885 ↓, s. 860.
  8. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1890 ↓, s. 922.
  9. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1900 ↓, s. 1063.
  10. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1903 ↓, s. 1093.
  11. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 1244.
  12. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 1327.

Bibliografia edytuj

  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1885. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1884.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1899.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1903. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1902.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912.
  • Jan Rydel: W służbie cesarza i króla. Generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1. OCLC 830250410.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bronisław_Longchamps_de_Bérier&oldid=73323058”