Wikipedia

Café de la Nouvelle Athènes

kawiarnia

Café de la Nouvelle Athènes – dawna kawiarnia przy Placu Pigalle w Paryżu.

Café de la Nouvelle Athènes
Ilustracja
Café de la Nouvelle Athènes przed 1900 r.
Państwo

 Francja

Region

 Île-de-France

Miejscowość

Paryż

Adres

Plac Pigalle

Typ budynku

kawiarnia

Zniszczono

2004

Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, u góry znajduje się punkt z opisem „Café de la Nouvelle Athènes”
Ziemia48°52′56″N 2°20′16″E/48,882222 2,337778
Multimedia w Wikimedia Commons

Nazwa kawiarni pochodziła od fragmentu IX Dzielnicy Paryża o nazwie „Nowe Ateny”, której architekturę neoklasycznych budowli powstałych w latach 1819–1820 inspirowała sztuka grecka.

Na przełomie XIX i XX wieku było to miejsce spotkań malarzy impresjonistów, w tym Matisse’a, Van Gogha i Degasa.

Początkowo ulubionym miejscem przesiadywania artystów była Café Guerbois, jednak ok. 1878 roku przeniesiono się do „Nowych Aten”, gdyż kawiarnia miała wychodzący na Plac Pigalle zadaszony taras, z którego można było obserwować przechodniów. W każdy poniedziałek artyści wybierali modele do swych obrazów, siedząc na tarasie kawiarni[1].

Wnętrze kawiarni posłużyło kilku artystom z tego kręgu za temat obrazów, m.in. Degas namalował Absynt, Edouard Manet – Śliwkę, Jean-Louis Forain – rysunek Le Café de la Nouvelle-Athènes[2].

Nad kawiarnią mieszkał od 1896 roku i miał swoje studio fotograf Paul Sescau, przyjaciel Toulouse-Lautreca.

Innym znanym bywalcem był francuski kompozytor Erik Satie, który grał na fortepianie w kawiarni oraz został tamże przedstawiony piętnastoletniemu Maurice’owi Ravelowi przez jego ojca[3].

W latach 20. XX w. mieścił się tu klub jazzowy Ady Smith Chez Bricktop w którym występowali: Josephine Baker, Duke Ellington, Cole Porter, a bywali Francis Scott Fitzgerald i Zelda Fitzgerald, Ernest Hemingway oraz T.S. Eliot[4].

W latach 40. i 50. XX wieku pod nazwą Sfinks funkcjonował tu klub nocny. Był to klub striptizu uczęszczany w czasie wojny przez nazistów, a później przez żołnierzy armii amerykańskiej. W latach 80. i 90. XX wieku działał od strony Rue Pigalle 66 klub rockowy New Moon – miejsce koncertów rockowych takich muzyków, jak Mano Negra, Manu Chao, Iggy Pop, Noir Désir, Calvin Russell, Beastie Boys, Ramones, Vizirettes, Massilia Sound System, The Naked Apes of Reason, Les Wampas, French Lovers[5][6].

Dyskoteka Le Temple była ostatnim funkcjonującym lokalem przed zburzeniem budynku w 2004 roku[7].

Na tym miejscu znajduje się nowy budynek mieszczący sklep ze zdrową żywnością na parterze i taras na piętrze[8].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Ambroise Vollard: Renoir: an intimate record. Constable, 1990. s. 36. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  2. ↑ Edgar Degas, Dans un café, also called l’Absinthe [In a Café, also called Absinthe]. Museum Orsay. [dostęp 2018-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (fr.).
  3. ↑ James Burnett: The Illustrated Lives of the Great Composers: Ravel. Omnibus Press. s. 1987. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  4. ↑ Ada Bricktop Smith – chez Bricktops night-club. [dostęp 2018-03-07]. (fr.).
  5. ↑ Claire Devarrieux: New Moon, cabaret survolté. Libetation, 20 września 2017. [dostęp 2018-03-07]. (fr.).
  6. ↑ Livre «New Moon. Café de nuit joyeux». Quand Pigalle se la jouait rock. Le Parisien, 5 sierpnia 2017. [dostęp 2018-03-07]. (fr.).
  7. ↑ Place Pigalle, Ancien Café de la Nouvelle Athènes 9. Copro9 – Association des membres de syndicats de copropriétés du 9ème arrondissement de Paris, 2004. [dostęp 2018-03-07]. (fr.).
  8. ↑ Nos Magasins. Paris Pigalle. Bio c’ Bon. [dostęp 2018-03-07]. (fr.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Café_de_la_Nouvelle_Athènes&oldid=66107157”