Wikipedia

Charlotte Gainsbourg

aktorka i piosenkarka francuska

Charlotte Lucy Gainsbourg[1][2] (ur. 21 lipca 1971 w Londynie) – brytyjsko-francuska aktorka i piosenkarka[3].

Charlotte Gainsbourg
Ilustracja
Charlotte Gainsbourg (2010)
Imię i nazwisko

Charlotte Lucy Gainsbourg

Data i miejsce urodzenia

21 lipca 1971
Londyn

Zawód

aktorka, piosenkarka pop

Lata aktywności

od 1984

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Richard Gere, Todd Haynes, Charlotte Gainsbourg i Heath Ledger na premierze filmu I’m Not There. Gdzie indziej jestem
Charlotte Gainsbourg podczas koncertu Air w Melkweg, Amsterdam (2007)

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Jest córką Jane Birkin, brytyjskiej aktorki i piosenkarki, i Serge’a Gainsbourga, francuskiego piosenkarza, aktora i reżysera[4]. Jej babką ze strony matki była aktorka Judy Campbell, a wujem jest scenarzysta Andrew Birkin. Dzieciństwo spędziła w Paryżu, gdzie ukończyła École Active Bilingue Jeannine Manuel[5]. Studiowała w Collège Alpin International Beau Soleil w Szwajcarii[5].

Kariera filmowa edytuj

Nad rozwojem jej kariery od samego początku czuwali jej rodzice. W wieku 13 lat zadebiutowała w roli Charlotte Marker, córki Margaux (Catherine Deneuve) w dramacie kanadyjskim Słowa i muzyka (Paroles et musique, 1984) u boku Christophera Lamberta i Richarda Anconiny. Jacques Doillon zaangażował ją do roli dziecka w melodramacie La Tentation d’Isabelle (1985) z Jacques’em Bonnaffé i Xavierem Deluc. W 1986, mając 15 lat, zdobyła Cezara w kategorii „Najbardziej obiecująca aktorka” za rolę Charlotte Castang w adaptacji powieści Carson McCullers Złośnica (L’effrontée, 1985)[6]. Zagrała także w filmie wyreżyserowanym przez swojego ojca Charlotte for Ever (1986), a na planie dramatu Agnès Vardy Kung – fu master (1988) jako Lucy partnerowała swojej matce. Za postać 16-letniej Janine Castang w dramacie Mała złodziejka (La Petite Voleuse, 1988) z Simonem de La Brosse i Nathalie Cardone była nominowana do Cezara[6].

Wystąpiła jako Camille Pelleveau w komediodramacie Bertranda Bliera Dziękuję ci, życie (Merci la vie, 1991) u boku Anouk Grinberg, Jeana Carmeta, Catherine Jacob, Jeana-Louisa Trintignanta, Gérarda Depardieu i Annie Girardot. W filmie napisanym i wyreżyserowanym przez jej wujka Andrew Birkina Cementowy ogród (The Cement Garden, 1993) wg powieści Iana McEwana Betonowy ogród zagrała 17-letnią Julie, która po śmierci matki rozpoczyna podszyty erotyzmem flirt ze swoim 15-letnim bratem. Z kolei Franco Zeffirelli powierzył jej rolę tytułową w ekranizacji powieści Charlotte Brontë Jane Eyre (1996) z udziałem Williama Hurta, Anna Paquin, Geraldine Chaplin i Joan Plowright. Kolejną nominację do Cezara dla najlepszej aktorki zdobyła jako Marie w komediodramacie Love, etc. (1996)[4].

Zagrała Catherine Girard w dreszczowcu psychologicznym Intruz (The Intruder, 1999) z Nastassją Kinski, Molly Parker i Johnem Hannah. W 2000 otrzymała drugi w jej karierze Cezar, tym razem w kategorii „Najlepsza aktorka drugoplanowa” za rolę Milli Robin w Gwiazdkowy deser (La Bûche, 1999)[6] z Sabine Azémą i Emmanuelle Béart. Gainsbourg regularnie występowała też w filmach reżyserowanych przez jej partnera Yvana Attala, m.in. w komedii romantycznej Moja żona jest aktorką (2001) i dramacie I żyli długo i szczęśliwie (2004).

Jej amerykańskim debiutem był dramat kryminalny Alejandro González Iñárritu 21 gramów (2003) u boku Seana Penna, Naomi Watts i Benicio del Toro. Potem wystąpiła w komedii Michaela Gondry’ego Jak we śnie (La Science des rêves, 2006) z Gaelem Garcíą Bernalem i biograficznym dramacie muzycznym Todda Haynesa I’m Not There. Gdzie indziej jestem (2007) u boku Christiana Bale.

Zagrała główną rolę w filmach duńskiego skandalisty Larsa von Triera. Odważna kreacja żony, badaczki historii czarownic w średniowieczu w dramacie psychologicznym Antychryst (2009) z Willemem Dafoe przyniosła jej nagrodę dla najlepszej aktorki na 62. MFF w Cannes[7]. Za postać Claire w dramacie psychologicznym von Triera Melancholia (2011) z Kirsten Dunst była nominowana do Europejskiej Nagrody Filmowej. Za rolę uzależnionej od seksu Joe w dramacie erotycznym von Triera Nimfomanka (2013) została uhonorowana duńską nagrodą Bodil.

Zasiadała w jury konkursu głównego na 54. MFF w Cannes (2001).

Kariera muzyczna edytuj

W 1984 debiutowała kontrowersyjną piosenką „Lemon Incest” (Cytrynowe kazirodztwo) w duecie ze swoim ojcem[8]. W 1986 ukazała się jej debiutncki album Charlotte for Ever, gdzie wszystkie piosenki zostały napisane przez jej ojca[3]. W 2000 pojawił się na płycie Madonny Music w utworze „What It Feels Like for a Girl”. Długie przemówienie Gainsbourga pochodzi z filmu Cementowy ogród, który zainspirował tytuł piosenki. Utwór został ponownie zremiksowany dla pojedynczej wersji w 2001, podczas gdy w trakcie utworu powtórzył się głos Gainsbourga z filmu. Jej piosenki pojawiły się na wielu ścieżkach muzycznych filmów i płytach innych zespołów. 28 sierpnia 2006 ukazał się album 5:55, a przy jego powstawaniu pracowała m.in. z francuskim duetem Air, angielskim muzykiem Jarvisem Cockerem i producentem zespołu Radiohead – Nigelem Godrichem. 7 grudnia 2009 wydała krążek IRM, nagrany wspólnie z Beckiem.

Życie prywatne edytuj

W 1991 związała się z izraelsko-francuskim aktorem i reżyserem Yvanem Attalem[9], z którym ma trójkę dzieci: Bena (ur. 12 czerwca 1997), Alice (ur. 8 listopada 2002)[10] i Joe (ur. 16 lipca 2011).

5 września 2007 została przewieziona do szpitala w Paryżu, gdzie przeprowadzono operację w związku z wykrytym u niej krwotokiem śródczaszkowym. Jej agent, Dominique Segall, za przyczynę krwotoku podał wypadek, którego doświadczyła podczas jazdy na nartach wodnych kilka tygodni wcześniej[11].

Dyskografia edytuj

Albumy
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście
FRA
[12] 		SWE
[13] 		AUT
[14] 		GER
[15] 		CHE
[16]
Charlotte for Ever
  • Data: 1986
  • Wydawca: Phonogram Records
 – – – – –
5:55
  • Data: 28 sierpnia 2006
  • Wydawca: Because Music
 1 57 41 38 12
IRM
  • Data: 7 grudnia 2009
  • Wydawca: Because Music
 4 46 – – 28
Stage Whisper
  • Data: 3 grudnia 2010[17]
  • Wydawca: Because Music
 84 – – 89 –
„–” oznacza, że album nie był notowany.
Single
Tytuł Rok Pozycja na liście Album
FRA
[12]
Lemon Incest (Serge Gainsbourg i Charlotte Gainsbourg) 1984 2 Love on the Beat
The Songs That We Sing 2006 30 5:55

Filmy fabularne i seriale edytuj

  • 1984: Słowa i muzyka (Paroles et musique) jako Charlotte Marker
  • 1985: Złośnica (L’ Effrontée) jako Charlotte Castang
  • 1985: La Tentation d’Isabelle jako Dziecko
  • 1986: Charlotte na zawsze (Charlotte for Ever) jako Charlotte'
  • 1987: Kung-Fu master jako Lucy
  • 1987: Agnès V. o Jane B. (Jane B. par Agnès V.) jako La fille de J.
  • 1988: Mała złodziejka (La Petite voleuse) jako Janine Castang
  • 1993: Cementowy ogród (The Cement Garden) jako Julie
  • 1990: Aux yeux du monde jako Juliette Mangin
  • 1990: Słońce także nocą (Il Sole anche di notte) jako Matilda
  • 1991: Dziękuję ci życie (Merci la vie) jako Camille Pelleveau
  • 1992: Amoureuse jako Marie
  • 1994: Śmiertelne zmęczenie (Grosse fatigue) jako Charlotte Gainsbourg
  • 1996: Jane Eyre jako Jane Eyre
  • 1996: Love, etc. jako Marie
  • 1999: Intruz (The Intruder) jako Catherine Girard
  • 1999: Gwiazdkowy deser (La Bûche) jako Milla
  • 1996: Anna Oz jako Anna Oz
  • 2000: Passionnément jako Alice Almeida
  • 2000: Norymberga (Nuremberg) jako Marie Claude Vaillant-Courtier
  • 2001: Moja żona jest aktorką (Ma femme est une actrice) jako Charlotte
  • 2001: Felix i Lola (Felix et Lola) jako Lola
  • 2002: La Merveilleuse odyssée de l’idiot Toboggan jako głos
  • 2003: 21 gramów (21 Grams) jako Mary Rivers
  • 2004: Une star internationale jako Charlotte Gainsbourg
  • 2004: I żyli długo i szczęśliwie (Ils se marièrent et eurent beaucoup d’enfants) jako Gabrielle
  • 2005: Jeden odchodzi, drugi zostaje (L’ Un reste, l’autre part) jako Judith
  • 2005: Leming (Lemming) jako Bénédicte Getty
  • 2006: Jak we śnie (La Science des rêves) jako Stephanie
  • 2006: Układ idealny (Prête-moi ta main) jako Emma
  • 2006: Złote wrota (Nuovomondo) jako Lucy Reed
  • 2007: I’m Not There. Gdzie indziej jestem (I’m Not There) jako Claire
  • 2007: La science des rêves – Film B
  • 2009: Zagubieni w miłości (Persécution) jako Sonia
  • 2009: Zagadka przeznaczenia (The City of Your Final Destination) jako Arden Langdon
  • 2009: Antychryst (Antichrist) jako Ona
  • 2010: Drzewo (The Tree) jako Dawn O’Neil
  • 2011: Melancholia jako Claire
  • 2012: Do Not Disturb jako Lilly
  • 2012: Confession of a Child of the Century jako Brigitte
  • 2013: Nimfomanka (Nymphomaniac) jako Joe
  • 2014: Samba jako Alice
  • 2014: 3 serca (3 coeurs) jako Sylvie Berger
  • 2014: Dziewczynka z kotem (Incompresa) jako Yvonne Casella, matka
  • 2014: Jacky w królestwie kobiet (Jacky au royaume des filles) jako pani pułkownik
  • 2014: Son épouse jako Catherine de Rosa
  • 2015: Every Thing Will Be Fine jako Kate
  • 2016: True Crimes jako Kasia
  • 2016: Dzień Niepodległości: Odrodzenie (Independence Day: Resurgence) jako dr Catherine Marceaux
  • 2016: Ils sont partout jako Mathilde Bensoussan
  • 2017: Pierwszy śnieg (The Snowman) jako Rakel
  • 2000: Nędznicy (miniserial 2000) (Les misérables) jako Fantine (serial)
  • 2022: Bielmo (The Pale Blue Eye) jako Patsy

Nagrody edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Personalidade: Charlotte Gainsbourg (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2016-10-30]. (port.).
  2. ↑ Charlotte Gainsbourg. Listal. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).
  3. ↑ a b Heather Phares: Charlotte Gainsbourg Biography. AllMusic. [dostęp 2016-07-09]. (ang.).
  4. ↑ a b Charlotte Gainsbourg (21 de Julho de 1971). Filmow.com. [dostęp 2012-07-01]. (port.).
  5. ↑ a b Charlotte Gainsbourg Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).
  6. ↑ a b c Charlotte Gainsbourg. AlloCiné. [dostęp 2019-05-25]. (fr.).
  7. ↑ Festival de Cannes: Antichrist. festival-cannes.com. [dostęp 2009-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-14)]. (ang.).
  8. ↑ Lydia Slater: Charlotte’s web. [dostęp 2010-03-04]. (ang.).
  9. ↑ Marty Mapes (2002-07-25): Movie Habit: Interview with Charlotte Gainsbourg and Yvan Attal. Movie Habit. [dostęp 2010-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-08)]. (ang.).
  10. ↑ Gala.fr: Charlotte Gainsbourg: bio de Charlotte Gainsbourg – Gala. [dostęp 2010-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-27)]. (fr.).
  11. ↑ Charlotte Gainsbourg has emergency brain surgery. NME. [dostęp 2007-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-12)]. (ang.).
  12. ↑ a b Charlotte Gainsbourg French Albums Chart. lescharts.com. [dostęp 2016-07-09]. (ang.).
    Charlotte Gainsbourg French Singles Chart. lescharts.com. [dostęp 2016-07-09]. (ang.).
  13. ↑ Charlotte Gainsbourg Swedish Albums Chart. [dostęp 2016-07-09].
  14. ↑ Charlotte Gainsbourg/Longplay-Chartverfolgung. austriancharts.at. [dostęp 2016-07-09]. (niem.).
  15. ↑ Charlotte Gainsbourg/Longplay-Chartverfolgung. musicline.de. [dostęp 2016-07-09]. (niem.).
  16. ↑ Charlotte Gainsbourg/Longplay-Chartverfolgung. hitparade.ch. [dostęp 2016-07-09]. (niem.).
  17. ↑ Heather Phares: Charlotte Gainsbourg Stage Whisper review. allmusic.com. [dostęp 2016-07-09]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Charlotte_Gainsbourg&oldid=72819243”