Clara Butt
Dame Clara Ellen Butt[1][2] (ur. 1 lutego 1873 w Southwick w hrabstwie Sussex, zm. 23 stycznia 1936 w North Stoke w hrabstwie Oxfordshire[1]) – brytyjska śpiewaczka operowa, kontralt.
| |
| Imię i nazwisko |
Clara Ellen Butt |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Uczyła się śpiewu w Bristolu u Daniela Roothama[1][3], następnie studiowała w Royal College of Music w Londynie u Johna Henry’ego Blowera oraz u Jacques’a Bouhy’ego w Paryżu i Etelki Gerster w Berlinie[2][3]. Na scenie debiutowała w 1892 roku w Royal Albert Hall w Londynie jako Ursula w Golden Legend Arthura Sullivana[2][3]. W tym samym roku na deskach Lyceum Theatre wystąpiła w Orfeuszu i Eurydyce Ch.W. Glucka[1]. W 1899 i 1913 roku występowała w Stanach Zjednoczonych[2]. W latach 1913–1914 odbyła wspólnie z mężem, barytonem Kennerleyem Rumfordem, światowe tournée[2]. Poza repertuarem operowym wykonywała także partie oratoryjne oraz pieśni[3]. Edward Elgar zadedykował jej swoje Sea Pictures (1899)[1][2][3]. Butt była też pierwszą wykonawczynią jego pieśni Land of Hope and Glory (1902)[1]. W czasie I wojny światowej występowała z koncertami charytatywnymi[1].
Dama Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1920)[1][2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 66. ISBN 978-0-19-533765-5.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 524. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d e Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 473. ISBN 83-224-0113-2.