Cordicollis gracilis
Cordicollis gracilis – gatunek chrząszcza z rodziny nakwiatkowatych i podrodziny Anthicinae.
| Cordicollis gracilis | |||
| (Panzer, 1797) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Cordicollis gracilis | ||
| Synonimy | |||
| |||
Gatunek ten został opisany po raz pierwszy w 1797 roku przez Georga W.F. Panzera jako Notoxus gracilis[1].
Chrząszcz o stosunkowo rzadko i krótko, przylegająco owłosionym ciele długości od 2,8 do 3,8 mm. Ubarwienie głowy i przedplecza ma czarne, rzadziej czerwonobrunatne, odnóży, czułków i głaszczków żółte, spodu ciała i tarczki ciemnobrunatne, zaś pokryw żółte z brunatnym, trochę zmiennym wzorem. Powierzchnię głowy i przedplecza bardzo gęsto pokrywają grube punkty, łączące się w podłużne bruzdy. Tak szeroka jak przedplecze głowa zaopatrzona jest w duże, ale niezbyt wyłupiaste oczy złożone. Cienkie czułki są dłuższe niż głowa i przedplecze razem wzięte. Przedplecze jest wypukłe, wyraźnie zwężone ku tyłowi, w części przedniej pozbawione guzków, a w części nasadowej z przewężeniem o formie łagodnego, łukowatego wcięcia. Podługowato-owalne pokrywy największą szerokość osiągają trochę za środkiem długości. Punkty na pokrywach są duże, ale wyraźnie oddzielone od siebie. Dymorfizm płciowy przejawia się obecnością u samców w połowie długości goleni tylnej pary odnóży dobrze widocznego ząbka[2][3].
Owad ten zamieszkuje niziny i pogórza, zasiedlając tam pobrzeża wód płynących i stojących, torfowiska i bagna. Imagines spotyka się przez cały rok, ale najliczniej w kwietniu i maju. Bytują pod rozkładającą się materią roślinną, w próchnie i pod napływkami popowodziowymi. Zimowanie odbywają w pochwach liściowych trzcin i pałek[4][3].
Gatunek zachodniopalearktyczny. W Europie stwierdzony został we Francji, Niemczech, Szwecji, Norwegii, Litwie, Austrii, Włoszech, Polsce, Czechach, Słowacji, na Węgrzech, Ukrainie, w Chorwacji, Grecji i Rosji[1]. Północna granica zasięgu przebiega przez południową Skandynawię i Karelię[4]. Poza Europą znany jest z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej[1]. W Polsce jest rzadko spotykany, znany z nielicznych stanowisk[4][3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Cordicomus gracilis (Panzer, 1797). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-12-22].
- ↑ T. Barłożek, R. Gawroński, K. Komosiński, Sz. Konwerski, R. Matusiak, M. Miłkowski, R. Ruta. Nowe stanowiska Anthicidae (Coleoptera: Tenebrionoidea) w Polsce. „Wiadomości Entomologiczne”. 30 (3), s. 159-169, 2011.
- ↑ a b c Daniel Kubisz, Przemysław Szwałko: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 80. Nakwiatkowate - Anthicidae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1998, s. 10-16.
- ↑ a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Tom XXIII, zeszyt 14. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 3.. Warszawa: 1987.