Czarne Czuby
Czarne Czuby (słow. Čierne zuby[1]) – dolny odcinek południowej grani Kołowego Szczytu w słowackiej części Tatr Wysokich, będącej fragmentem grani głównej Tatr Wysokich. Na południowym wschodzie graniczy z Czarnym Kopiniakiem, od którego odgranicza go Czarna Przełęcz, natomiast na północnym zachodzie od Kołowej Kopki oddzielony jest Czarnym Przechodem. Grań na tym 80-metrowym odcinku wznosi się w kierunku Kołowego Szczytu i zawiera kilka turniczek[2].
 Czarne Czuby wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′27,3″N 20°12′00,0″E/49,207583 20,200000
| |
Południowo-zachodnie stoki grani opadają w kierunku Czarnego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej. Po stronie północno-wschodniej stoki spadają do Danielowych Pól w Dolinie Jastrzębiej[3].
Na Czarne Czuby nie prowadzą żadne szlaki turystyczne. Przejście granią dla taterników jest nieco trudne (I w skali UIAA)[2].
Pierwsze przejścia grani:
- letnie – Alfred Martin i przewodnik Johann Franz senior, 16 lipca 1907 r.,
- zimowe – Adam Karpiński i Konstanty Narkiewicz-Jodko, 4 kwietnia 1928 r.[2]
Przypisy edytuj
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-09-21].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 127, 157, 160–162. ISBN 83-217-2472-8.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.